Okudum Bitti- 68: Yıldızları Yeniden Yazalım Seninle || Clare Swatman

                Kitap seven herkese merhaba. Okunmuşlar yine birikti. Geçmek bilmeyen bir tembellik var üzerimde. Havalardandır geçer diyorum. Bir umut. Üstelik son beş gündür de çok okuyamıyorum da. Umarım sizin keyfiniz yerindedir. 

         Yıldızları Yeniden Yazalım Seninle 'nin tanıtım yazısını okuduğumdan beri merak ediyordum. İlk gördüğümde yüzümde buruk bir tebessüm oluştu. (O nasıl oluyor demeyin, oluyor işte.) Çünkü konusu çok sevdiğim bir arkadaşımla aramızda sık sık konuşulan bir şey. Belki pişmanlıkların çokluğundan, belki kaybedilenlere duyulan özlemden...

         Aralarının pek hoş olmadığı bir dönemde kocasını kaybeden Zoe'nun acısını, vicdan muhasebesini çok iyi anlıyorum. O da henüz kaybını kabullenememişken bir sabah kendisini geçmişinde bulur. Yani sabah uyandığında üniversiteye başlayacağı, Ed ile tanışacağı ilk güne dönmüş bulur.  Her şeyi hatırlayarak yeniden aynı şeyleri yaşayacağını bilmek hem güzel hem de çok korkunç. Belki de ufak dokunuşlarla kadere boyun eğdirebilir... Umut işte... 

          Çok ilginç, benzersiz bir kitap değildi belki ama güzeldi. Hiç sevmediğim kararları, davranışları da vardı çiftimizin elbette. Sevdiği birini kaybeden herkes, keşke bir kerecik daha görebilseydim, diyordur eminim. Zoe'nun Ed ile olan ikinci ilklerini okurken siz yine de sevdikleriniz yanınızdayken kıymetlerini bilin. Böyle ikinci şanslar ne yazık ki gerçek hayatta olmuyor. 

       

''Müziğin diğer her şeyden çok daha kolay bir şekilde geçmişi hatırlatması tuhaftı.''  



ARKADYA YAYINLARI

Çeviren: Murat Kızılkaya
1. Baskı Mart 2018
366 Sayfa