Okudum Bitti- 12: Son Kazak Kocagöl || Salim Nizam

                   Kitap seven herkese merhaba. Günün kitabı yine ilk defa okuduğum yazarlardan biri olan Salim Nizam'a ait olan Son Kazak Kocagöl. Yazarın diğer kitaplarını sosyal medyada sık sık görüyordum ama okuma fırsatı bulamamıştım. Tarihi bir kurgu sayılabilecek özellikte olduğu için merakla başladım kitaba. 

           Yazar 2006 yılında Türk Dünyası Ömer Seyfettin Öykü Yarışması birincilik ödülünü almış. Öykü ve romanın yanı sıra şiir de yazıyormuş. Öykü sever olduğum için okumak isterim.

           Salim Nizam, Kazaklara olan ilgisini annesine borçluymuş. Hatta romanına konu olacak ilk kurguyu da annesinden duymuş. Babası da Son Kazak Ruslan'dan bahsedermiş. Kocagöl'den göç etmeyen tek Kazak aile onlarmış. Çocukken amcası ile Ruslan'ın değirmenine de gitmişler. Hem bu yaşanmışlıkların etkisiyle hem de yazarın sıkı bir araştırma süreci sonuncunda bu roman ortaya çıkmış. 

            Kars'ta değirmencilik yapan bir ailenin oğlu olan Ruslan yaşadığı kötü bir olay yüzünden evini, ailesini bırakıp Kocagöl'e babasının arkadaşının yanına gitmek zorunda kalır. Bu yolculuk da hiç kolay olmaz elbette. Değirmenci olan İhtiyar Don'un yanında yeni hayatına başlar. 

           Manyas Gölü kenarında olan Kazak köyünde yaşananlar sayesinde Kazakların yaşam biçimleri, alışkanlıkları, tutkuları hakkında az da olsa bilgi sahibi oldum. Göç zamanı gelip çattığında yaşananlar ise her mecburi göç gibi hüzünlüydü. 

         Severek okudum, yazarın kalemini de sevdim.  Başka kitaplarda buluşmak üzere.

''Ağlamışsın sen. Kalp ağrımazsa göz yaşarmaz, derler. Katı bir kalp gözyaşı dökmez. Masumsun sen.''


''Yanmadan sönmez insan...''




FENOMEN KİTAPLARI

496 Sayfa
2017