Kitap seven herkese merhaba. The 100 serisinin dördüncü kitabına geldi sıra. Özlemişim severek, yine bir solukta okudum.
Serinin diğer kitapları için:
The 100 tık tık
The 100 21. Gün tık tık
The 100 Eve Dönüş tık tık.
Seriye başlamadıysanız, ya da diziyi izlemediyseniz buradan sonrasını ne olur ne olmaz diye okumayın bence. Genel olarak seriyi de bu kitabı da çok sevdiğimi bilin yeter. :) Ama diziyi izledim sayılmaz henüz. :) Bir gün elbet izleyeceğim.
Meşhur 100 ekibimizle, onlara katılan Koloniciler ve Dünyalılar mutlu mesut yaşayıp, her şeyi düzene oturtmaya başlamışlardır. Yeni düzen, yeni meclis, yeni liderler... Birlikte ilk bayramlarını kutlamaya hazırlanırlarken saldırıya uğrarlar. Beklenmedik yeni düşman, gafil avlar. Birçok insan öldürülür, Wells, Octavia ve Glass gibi bazıları da kaçırılır. Bellamy ve Clarke karma bir grupla onların peşine düşerler.
Yeni düşmanları oldukça güçlü ve tehlikelidir. Üstelik saldırdıkları yerleri yağmaladıkları için birçok silaha, gıda maddesine de sahipler. Dini bir topluluk gibiler. Amaçlarının gezegeni kurtarmak, iyileştirmek olduğunu söyleseler de hiç de öyle olmadığını göreceksiniz.
Kitabın adından da belli olacağı özgürlüklerine kavuşmak istiyorlarsa İSYAN etmeleri, birbirlerine güvenmeleri gerekmektedir.
Hemen bitti ama, üzüldüm. :) Keşke devamı gelse.
... İnsanlar çığlık çığlığa kaçıp yerlere düşerken Bellamy 'nin kafasında iki düşünce belirdi:
Bu gerçek olamaz.
Bir de... Biliyordum.
Dünya'da asla huzur bulamayacaklardı.
... Clarke, hava almak için revirden dışarı adım atarken kendini yıkıma hazırlamaya çalıştı ama karşısındaki sahne yine de karın boşluğuna atılan bir tekme etkisi yarattı. Muhafız kulesinden başka, yeni inşa edilmiş kulübelerin yarısından çoğu yerle bir edilmişti. Açıklığın dört bir yanında yanmış tahta ve ezilmiş metal parçaları, paçavralar, birkaç saat öncesine kadar da cesetler vardı.
... Yaşadıkları onca şeyden sonra, atlattıkları onca badireden sonra, savaşmadan yenilmeyeceklerdi.
... Aile, uğruna savaştığın insanlardır. Aile, onlarsız yaşayamayacağın insanlardır.
... ''Kötü adamlar kendilerini hep kahraman sanırlar,'' dedi Rhodes gergin, hüzünlü bir gülümsemeyle.
GO! KİTAP
Çeviren: Selen Ak
286 Sayfa
2017
Seriokuyanlara hep bir imrendim
YanıtlaSilHepsini peş peşe okusam daha mutlu olacağım.
Sildaha sadece 1. kitabını okuduğumdan ve Kerem'in serileriyle başım dertte olduğundan , ucunu bir türlü getiremediklerim çok :D bu serinin devamı da bekleyenler arasında , çok okumak istiyorum ama...
YanıtlaSilBen daha Fısıltı serisini okumadım.
Sil