Kitap seven herkese merhaba. Günün kitabı Osman Aysu 'nun son kitabı Ölüm Meleği. Yazarın daha önce iki kitabını okumuştum. Kayıp yazısı burada , Devlet Sırrı yazısı ise şurada. Anlatımı, kullandığı dil, naif kelimeleri... Osman Aysu çok farklı ve özel yazarlardan bence. Daha çok kitabını okumalıyım. Yakışıklı, zengin, tanınmış, genç bir adam Cem Baransel. Ama mutlu değil. Hayattan tat alamıyor. Ameliyat olursa düzelme ihtimali olan bir hastalığı var ama o yaşamak istemiyor. Yakın çevresinin ısrarlarına rağmen inatla ameliyatı reddediyor. Babasının ölümünden sonra işlerin ve dolayısıyla hatırı sayılır servetin kontrolü ona geçiyor. Ama artan nöbetlerinin de etkisiyle işlerden elini eteğini çekip çok güvendiği mali müşaviri Cengiz ve avukatı Tahir'e bırakıyor işleri. Zaten ölmek istediği ve ölüme de yakın olduğunu düşündüğü için çok da umurunda değil. Ta ki bir gece ''Ölüm Meleği'' olduğunu söyleyen gizemli ziyaretçisiyle karşılaşıncaya kadar. Arka kapakta da bu konuda bilgi olmadığı için ilk tepkim şöyleydi : ''Ayy polisiye okuyacağım derken fantastik öğeler de çıktı.'' Hasta bir adam , bir Ölüm Meleği ve giderek ilginçleşen durumlar. Tam ama ben bunu tahmin etmiştim dediğim anda ilginçleşmeye başladı. Hatta polisiye okumanın en tatlı durumu sürprizli final keyfine de vardım. Sanırım şimdiye kadar okuduğum kitaplar içerisinde içinde en çok ''Mehtap'' geçen kitaptı. Bu yüzden ben bu kitabı Mehtaplı kitap olarak anacağım. Farklı, eski kelimeler öğrendim. Bir kısmını cümlenin gidişinden tahmin etsem de, annem ve sözlükler sağ olsun.
''Bu, insanoğlunun yapısında mevcuttu, zihnen açıklayamadığı bir olayla karşılaşınca arkasından korku geliyordu.'' ''Sıkışan ve gözü kararan insanlardan her türlü davranışı beklemek mümkündü.'' ''İnsan, normal biri olduğunu başkalarına gösterebilmek için kendini gizlemek zorunda kalınca gerçeklik duygusunu kolaylıkla yitirebiliyordu.'' EPHESUS YAYINLARI 1. Baskı 2017
bu kitabını görmemiştim alayım bunu..
YanıtlaSil