Melekler Zamanı benim için çok etkileyici , çok güzel bir kitap oldu. Yazarın anlatımı kusursuz , dili öyle çok sade değil ama asla sıkmıyor, tüm işlenen detaylar öyle güzel harmanlanmış ki ne diyebilirim çok etkiledi beni. İyi ki okumuşum bu kitabı dedim.
Kitapta bulunan bütün karakterler , en önemsizleri bile öyle güzel işlenmiş ki , akıcı bir film izler gibi okudum. Bütün insani duygular var bu kitapta , hem de burnumun direğini sızlatacak kadar.
Aslında Yusuf ile Yesra 'nın , birbirlerinden kopartılmış iki kardeşin hüzünlü hikayesi. Yusuf kendinden kaçıp ' Barlas ' olurken , Yesra biricik kardeşinin hasretiyle babası yaşlarında bir adama adeta kurban ediliyor , çünkü tarikat böyle buyuruyor. Asıl yürek burkan kısımları bu yokluk, bu özlem olsa da , Nesil 'in Barlas'a olan aşkını , mücadelesini okumak da keyifliydi.
Nesil Barlas 'ın içindeki Yusuf 'a dokunabilecek mi ? Ekin ikisinin de mucizesi olacak mı ? Yusuf hep unutulmuş , terkedilmiş, büyümeyen bir çocuk olarak Barlas 'ın karalar bağlamış kalbinde mi kalacak ?
Tüm bu soruları kah geçmişe gidip küçük Yusuf'a bakarak , kah bugünün Barlas 'ının karanlık dünyasına girmeye çalışan Nesil'le beraber bakarak cevaplar bulabileceğiniz , çok etkileyici , çok gerçekçi , abartısız bir roman .
Yesra, Yusuf , Ekin , Nevhis , Efser , Rana (Larisa) , Kaptan , Cemil , Selime teyze, Lal hepsini sevdim.
... ' Oysa zaman geçtikçe , kızın varlığı ateşlerde yanan yalnız ruhuna iyi geliyordu. Bu kız, karşılaştıkları ilk andan beri , hem kızdırıyordu genç adamı, hem şaşırtıyor, hem de hükmediyordu. Öyleyse neden direniyordu? Kız bir ışık gibi , kendi ayaklarıyla gelmişti karanlığına.'
... ' Kız düşsel bir dünyada yaz mevsimi yaşıyordu. Sevmek ve sevilmek istiyordu. Barlas 'ın yüreğiyse karlı dağlar kadar soğuktu. '
... ' Öylesine mutsuz ne umutsuz biri olmuştum ki , yaşadığım her bir gün , benim ruhumun yaşına , iki gün birden katardı. Daha bedenim çocukluktan çıkmadan, büyümeden önce, ruhum yaşlanmaya başlamıştı. '
... ' Biz.... Ne yaptık Yusuf ? Bize ne yaptılar böyle ? '
Biz ne mi yapmıştık?
Kırılmış, dökülmüştük... Daha küçük bir çocukken , asla yepyeni olamayacak kadar eskimiştik biz... Bizi sürdükleri oyun öylesine garipti ki... Bize bunu yapanlardan çok... Kendimize, içimizdeki ''biz'' e küsmüştük... '
... ' Neden orada olduğunu mu soruyordu Barlas ? En başından beri neyse oydu bunun yanıtı. Çünkü başkasına verecek ikinci bir kalbi yoktu. Bir tek kalbi vardı, o da bir yıldan biraz fazla zaman önce , yine burada ,onda kalmıştı. Dönüp dolaşıp , yine aynı yere gelmişti genç kadın. Çünkü kalpsiz olmuyordu. Çünkü onsuz olmuyordu.'
EPHESUS YAYINLARI
2013
544 SAYFA
Hepimize bol kitaplı ,keyifli ,sağlıklı günler...
