Okudum Bitti - 46 : Şeker Portakalı - Jose Mauro De Vasconcelos

Sevgili Pınar ' ın ev sahipliği yaptığı Yazar Ayları Etkinliğinde bu ay Jose Mauro De Vasconcelos okuyoruz. Ay sonuna yaklaştık ben yeni okuyabildim.

Aslında Güneşi Uyansıralım ve Delifişek 'i okumayı düşünüyordum.Ama Şeker Portakalı'ndan başlamaya karar verdim.Hem ta çocukken okumuştum , kendimce bir nostalji yaşayayım dedim. Çok da iyi yapmışım. Özlemiştim Zeze 'yi.

Müstehcen bulanlara inat ben yine severek okudum. Ufak tefek sakncalı kelimeler olsa da buna varana kadar neler neler var gözden geçirilmesi gereken. Örneğin ; geçenlerde bir Nasrettin Hoca fıkrası gördüm facebookta , ilköğretim ders kitapllarından birinden alınmış , iğrenç ötesi. Bulabilirsem aşağıya ekleyeceğim.

Kitaba geri dönecek olursam ; 

Babası işsiz ,annesi ağır şartlarda çalışan fakir bir ailenin çocuğudur Zeze. Altı yaşında olduğunu söyese de beş yaşındadır kendi kendine okuma yazma öğrenmiş , çok yaramaz olsa da çok düşünceli ,aslında sevgi dolu bir çocuktur.

Bu kadar kalbime dokunmasının sebebi belki de yazarın kendi hayatından izler taşıyor olması. Kendinden büyük kardeşlerinden ve anne babasından sürekli dayak yemesine rağmen küçük kardeşine çok iyi davranması kalbimi fethetti.Hayal gücü gelişmiş , aslında erken olgunlaşmış küçük bir kahraman Zeze.

Tüm sevinçlerini,umutlarını, düş kırıklarını ve derin acısını çok derinden hissettim. Aynı çocukken okuduğum zaman olduğu gibi çok beğendim. Benim okuduğum kitabın kapak resmi farklıydı o zaman. Malesef aynı kitap durmuyor.Yeniden aldım ki kitaplığımda benimle olsun. Diğer kitapları da zaman içerisinde zevkle okuyacağım.

♥ CAN YAYINLARI

111. BASKI

182 SAYFA

ÇEVİREN: AYDIN EMEÇ

Herkese keyifli okumalar...

Adı geçen fıkra. (! )

* Mihav facebook sayfasından alıntıdır.