Okudum Bitti : 78- Şeytan Ayrıntıda Gizlidir - Ahmet Ümit

               Bab-ı Esrar'dan sonra bu ikinci Ahmet Ümit kitabım,seriden rastgele seçtim.:) Çok keyifle,merakla okudum,bir hikaye daha diye diye kitabı bitiriverdim , zaten 192 sayfa ve polisiye hikayelerden oluşuyor.Tam benlik bir kitaptı yani.Hem polisiye,hem hikaye.Kanıt dizisini izler gibi oldum.Zaten daha önce çok sevdiğimi söylemiştim.Bu türü seviyorsanız ve benim gibi şimdiye kadar okumadıysanız mutlaka okuyun derim.Yazar arada  kendi siyasi görüşü yönünde göndermeler yapmış olsa da herbiri birbirinden keyifli 18 hikaye var.

Arka kapak tanıtımına da bakalım ;

İstanbul'dan suç manzaraları... Suçun perdelediği yaşamlar... Katillerin ardındaki insanlar. Sıradan olanın gerisindeki gizem. Ülkenin gerçek bir panaroması. Karakterler labirenti... Başkomiser Nevzat'la, varoşlardan villalara, batakhanelerden sanat çevrelerine yaptığımız heyecan yüklü bir yolculuk. Trajik olduğu kadar komik, komik olduğu kadar kederli vakalar. Bize, bizi anlatan ironik öyküler.

"Cinayetin işlendiği resim atölyesi bir korku filmi setini andırıyordu. Yüksek bir tavan, ölü yüzü gibi bembeyaz duvarlar, bordo renkli kadife perdelerle kaplanmış üç dar pencere. Pencerelerin hemen önünde duran cevizden yapılma tabutun içinde, uzun saçlı, ilk bakışta kız mı erkek mi olduğu anlaşılmayan bir ceset yatıyordu. Bütün bedenini kaplayan siyah pelerinin kalp hizasında kol saatinin kadranı büyüklüğünde bir delik vardı. Tuhaftır, deliğin etrafında fazla kan lekesi yoktu. Cesedin kalbinden çıkartıldığını sandığımız, heykeltıraşların kullandığı türden, ucu kanlı, yirmi santim uzunluğundaki bir keski, tabut ile üzerinde tamamlanmamış bir resmin bulunduğu şövalenin arasında, yerde duruyordu. Tabutun başında saçı sakalı birbirine karışmış bir adam, ağzını her açtığında alkol kokuları yayarak, 'Karanlıklar Prensi öldü... Karanlıklar Prensi öldü,' diye dövünüp duruyordu."

Herkese keyifli okumalar...