Okudum Bitti- 10: 8 Yaşındaki Adam || Onur Alan

                   Herkese merhaba. Günün kitabı tanıtım yazısını burada  yayınladığım 8 Yaşındaki Adam. Hem yazarın ilk kitabı, hem de benim Cenevre Fikir Sanat 'tan okuduğum ilk kitap.


''Kaçımız daha el kadarken büyümek zorında kaldık ki?
Acılarla büyümek...''

Onur Alan 'ın kendi hikâyesi kitap. Hem onun hem de aslında onun kadar bile şanslı olmayan diğer çocukların hikâyesi. Zaten kitabın başlagıcında, Sebeb-i Telif-i Kitab adlı önsöz bölümünde, 

''Amacım, yatılı okullarda ve çocuk esirgeme kurumlarında kalan el kadar çocukların aile sevgisinden yoksun, kendi güçleriyle ayakta durabilme mücadelesine dikkat çekip farkındalık yaratabilmek. Çünkü birçoğumuz annesinin dizinde saçları okşanarak uyurken bir kısmımız da ranza demirlerine ''Anne'' yazarak büyüdük.'' diyor.

     Onur Alan'ın yaşadığı zorlukları, küçücükken büyümek zorunda kalan çocukların acısını hissederek okurken, aralarda da ülkemizde meydana gelen çeşitli taciz, tecavüz, çocuklara yönelik şiddet haberlerinden bölümler de okuyup dünyanın ne kadar da kötü bir yer olduğunu bir kere daha düşüneceksiniz. Üzücü, sarsıcı bir okuma oldu benim için. Tüm çocuklar mutlu olsa keşke.

... Onur hiçbir şey söylemeden yürümeye devam etti. Yatılı okulun nasıl bir yer olduğunu düşündü. Hiç yatılı bir okul görmemişti. Bir anda kendini bir yatağın içinde uzanırken yanı başında ders anlatan öğretmeni hayal etti. Acaba yatılı okul böyle bir yer miydi?

... Ah be! Ne kadar da yazık etmişiz kaçırdığımız her gülüşümüze... Düşünsenize! En sevdiğimizi yolcu ettikten sonra keşke bir kez daha öpebilseydim dercesine...

... Hangi haylaz çocuğun kanamayacak kadar güçlü bir yüreği vardır ki?

... Doymak için ekmeğe, sevilmek için anneye, başarmak için bir hayale ihtiyacımız var.

... Zaten bu okulda mutluluk ucuz ama büyüktü. Daha büyük mutluluklarından vazgeçtikleri için küçük şeylerle mutlu olmaya alışmışlardı.

CENEVRE FİKİR SANAT

1. Basım Kasım 2016

112 Sayfa