Okudum Bitti - 98 : Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş - Jose Saramago

                                    Çok sevdiğim yazar aylarında bu ay benim daha önce tanışmadığım Portekizli yazar Jose Saramago ' yu okuyoruz. Ben de sevgili Pinuccia sayesinde ve Kırmızı Kedi Yayınevi  desteğiyle Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş isimli kitabı okudum. Yazar ayları detayları için tık tık .



                          '' Ertesi gün hiç kimse ölmedi '' diye başlayan ve biten güzel bir kitap...

Sizi bilmem ama benim ya ölüm olmasaydı diye düşündüğüm oldu ve iyi ki varla bitti hep düşüncelerim. Bu ilginç kitapta da aynen öyle olması gerektiği ortaya çıkıyor . Ölümsüzlüğün hiç öyle masallarda anlatılan gibi güzel bir şey olmayacağını farkediyoruz.


                            Bir ülkede yılbaşı gecesinin sabahında ölüm ortadan kalkar , ertesi gün hiç kimse ölmez. Önce büyük sevinç uyandırsa da zamanla acı gerçeğin farkına varılır ve kaos başlar. Ölüm olmasa da yaşlılık ,hastalıklar çeşitli sefaletler tam gaz devam eder , meydana çıkan olgu aslında sonsuz bir hastalık , sonu olmayan bir yaşlılıktan başka bir şey değildir .Yani yazarın da kitapta belirtiği gibi  zavallı bedenlerin ruhları tutsak etmesidir...


            

 

                        Oldukça ilginç kitabımızda ; ölümün yokluğu tüm yönleriyle değerlendiriliyor, toplumun tüm kesimlerindeki etkisi , politik ,dini yankıları ele alınıyor. Bu durumu fırsata çevirmeye çalışan kurum , kuruluş ve bireyler mizahi bir dille işleniyor.



                                Ölümü tiye alan , ilginç bir kitaptı , okuduğuma çok sevindim.



...' Eski dönemlerde kendi kişisel inancı değerlendirilerek bir bireye nasip olan mucize , şimdi daha bütünsel bir kapsama yayılmış , mucize  kişisel olmaktan uzaklaşmış ve tüm bir ülke ölümsüzlük iksirine sahip olmuştu, üstelik bu ayrıcalık yalnızca dindarlara bahşedilmemişti' ...


... ' Eğer tekrar ölmeyi beceremezsek geleceğimiz karanlık. '


...' Kısa zamanda eflatun , renkler arasında en nefret edileni haline gelir , siyahı bile geride bırakırdı... '


... ' Yaşam, enstrümanları akortlu da olsa , akortsuz da olsa , devamlı çalan bir orkestradır, sürekli batıp tekrar su yüzeyine çıkan bir titanike benzer... '


                           Bunlar da ölümün çok iyi bildiği söylenen eserler :

Ölüm Marşı tık tık

ve

Beethoven 3. senfoninden bir bölüm tık tık

                      Bunlar da atropos, yani ölüm olarak adlandırılan kelebek. ( Acherontia atropos )


                            
             Severek okuduğum kitap kendine münhasır yazım şeklinden, imla, noktala vs. bir sürü hatalardan dolayı , paragraf yoksunu olmasından ,konuşmaların bile iç içe olmasından biraz yorucu oldu ama ölümün yazdığı mektuplar da öylemiş

 Yazarın dediği gibi : ' Sözcükler çok hareketli varlıklardır , bir günleri bir günlerine uymaz, gölgeler gibi istikrarsızdırlar, bir bakarsınız vardırlar, bir bakarsınız yok olurlar, sabun köpüğü gibidirler, hatta salyangozların  nefes alışı gibidirler, hemen hemen hiç duyulmazlar, kesilip toprağa düşmüş kütüklere benzerler... '






                                                    KIRMIZI KEDİ YAYINEVİ

                                                    ÇEVİREN : MEHMET NECATİ KUTLU
                                                    204 SAYFA
                                                    ÜÇÜNCÜ BASIM: EYLÜL 2013






                                                            Herkese keyifi okumalar...