#subscribebox{background:#576269;padding:20px;font-family:'PT Sans',sans-serif;} .widget_follow_subscribe .widget-detail{padding:36px 30px 40px} #subscribebox p{color:#fff;font-size:15px;text-align:center;font-weight:700} .follow-subscribe-social{margin:0 0 15px;padding:0 0 14px;border-bottom:#858585 solid 1px} .follow-subscribe-social ul{list-style:none;margin:0;padding:0;text-align:center} .follow-subscribe-social ul li{display:inline;margin:0 15px 0 0;border-bottom:none} .follow-subscribe-social ul li:last-child{margin:0} .follow-subscribe-social ul li a{font-size:17px;color:#cacaca;-webkit-transition:color .2s ease-in-out;-moz-transition:color .2s ease-in-out;-ms-transition:color .2s ease-in-out;-o-transition:color .2s ease-in-out;transition:color .2s ease-in-out} .follow-subscribe-social ul li a:hover{color:#fff} form.subscribe{margin-top:-7px} form.subscribe input{display:block;width:100%} .subscribe-email{height:45px;border:none;margin:0 0 10px;font-size:.928571em;background-color:rgba(255,255,255,0.2);text-align:center;color:#fff} .subscribe-email:focus{outline:0} form.subscribe .placeholder{color:#cacaca} form.subscribe input:-ms-input-placeholder{color:#cacaca} form.subscribe input::-webkit-input-placeholder{color:#cacaca} form.subscribe input:-moz-placeholder{color:#fafafa} form.subscribe input::-moz-placeholder{color:#fafafa} .subscribe-button{height:45px;font-weight:700;font-size:16px;color:#fff;text-transform:uppercase;border:none;background-color:#e06666;-webkit-transition:background-color .2s ease-in-out;-moz-transition:background-color .2s ease-in-out;-ms-transition:background-color .2s ease-in-out;-o-transition:background-color .2s ease-in-out;transition:background-color .2s ease-in-out} .subscribe-button:hover{background-color:#29aae1} .subscribe-button:focus{outline:0} .creadit a{color: #A7A6A6; float: right; font-size: 8px;} Kitaplarım ve Ben : Kitap Blogu : BABA

17 Haziran 2012 Pazar

BABA

                                              
                                       Hatırlamaya çalışıp bir türlü hatırlayamadığınız anınız oldu mu sizin? 


                                  Geçen akşam balkonda otururken kol kola girmiş gülüşüp konuşarak yürüyen bir baba kız görünce düşündüm.Bana birşey ifade etmeyen bu dört harf iki hece başkaları için nekadar özel olabiliyor. Sonra kendi babamı (!)  -yani biyolojik açıdan öyle maalesef- düşündüm,düşünmeye çalıştım.Aynı fotoğrafta olduğu gibi bulanık , net olmayan şeyler canlandı zihnimde. 

                                      Sevgiyle bakan gözleri geçtim sadece gülümsemesini düşündüm. Düşündüm...... Düşündüm ama nafile. Hatırlayamadım.Aslında hatırlayamayacağım kadar uzak değil ya da ben hatırlayamayacak kadar küçük değildim. Başka zamanlarda başkalarıyla ilgili olan çok daha küçüklük anılarım hala sıcacık. Ben babasız kalalı yıllar  oldu. 10-11 yaşındaydım onu sevmekten vazgeçtiğimde. Daha doğrusu onun bizi sevmekten vazgeçmesinden...Önce küçücük kalbimde sığmayacak kadar nefret biriktirdim. Nefretim o kadar büyüktü ki  ağlamadım bile bizi terk ettiği için. Sadece annemi gizlice ağlarken duyduğum için bir kere ağladım. Söz verdim kendime üzülmeyeceğim diye.Zaten ilk birkaç sene öyle hınç,öfke,nefret doluydum ki üzülmedim bile..Yıllar geçti biz annemle onunla olamayacağımız kadar mutlu olduk.Önceleri beddua ettim hem de en beterinden.Yüzüne bile kustum öfkemi.En büyük dileğim mutsuz olması,uğruna ailemizi yıktığı kalitesiz kadınla beraber sürünmesi oldu.Dualar ettim Allah'a.Almasın canını ,süründürsün,ölebilmek için yalvarsın diye.Bir bardak suya muhtaç kalıp verecek insanı olmasın diye.Düşünün artık nefretimin korkunçluğunu.Sonra ne oldu , bir yanım hep eksik kalsa da büyüdüm. Zamanla nefretim azaldı,azaldı öyle bir hiçliğe bıraktı ki yerini 'BABA' kelimesi bana bilmediğim dilde anlamını söyleseler bile anlayamayacağım,tarif edemeyeceğim bir şey oldu. Nefret kalbe yük derler ya gerçekten öyle.Yıllarca o yükle yaşadıktan sonra hiçliğe bıraktı yerini.

                        Herkes Baba olamaz.Babalık eğer karşı cinsle ilişki kurup, üremekse kediler,köpekler de en az onun kadar BABA.Okuyan olur mu bilemem ama niye yazdın bu yazıyı derseniz ; ne zaman evlatlarını özellikle kızlarını seven babalar görsem vay be diyorum, hatta bazen sanki babalar sevemezmiş gibi zor inanıyorum sevgi dolu babalara.

                     Babası vefat edenler sakın üzülmeyin, iyi bir baba gerçekten ölmez, sevgisi içinizdeyse zaten o her şeye bedeldir.
             
                 Tüm gerçek babaların Babalar gününü kutluyorum. Siz gerçek babaların kızları değerini bilin:)



Not: Bu fotoğrafı ben saklamadım ,başkasının albümünde görüp aldım ve imha ettim.

32 yorum:

  1. okuyan oldu canım..
    bir arkadaşım"seni görünce bir kız babasını nasıl bu kadar sever diye düşünüyorum "demişti...
    herkes aynı olamayabiliyor maalesef..diyecebilecek hiçbir lafım yok.babamı kaybetmiş olsamda dediğin gibi sevgisi hep içimde.inşallah Allah çocuklarına iyi bir baba olabilecek birisini çıkartır karşına.diyecek birşey bulamadım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O cümleyi yazarken aklıma sen de geldin zaten.Allah mekanını cennet eylesin , inş. Cennette kavuşursunuz.Güzel duan için tşk ederim ,Allah razı olsun.

      Sil
    2. Allah da senden razı olsun.seni anlamaya çalıştım ama kelimelere dökemedim hiçbirşeyi umarım beni anladın:(

      Sil
    3. Baba sevgisi yaşamamış ben bile senin hislerini anlayabiliyorsam sen tabi ki anlarsın.Çok tşkler

      Sil
  2. Ya inan çok, çok, çok üzüldüm:((((Aklıma bilmem izliyor musun, umarım izliyorsundur- Öyle Bir Geçer Zaman ki'deki Ali Kaptan geldi -gerçi o kurgu, gerçek değil- ama belki senin de baban tıpkı dizideki Ali Kaptan gibi pişman olmuştur ama söyleyememiştir belki çok pişmandır şimdi evladının sevgisini kaybettiğine...umarım da öyledir:(((belki bir gün bir mektup bırakır sana ne kadar pişman, ne kadar üzgün olduğunu anlatan...bilemiyorum..hayatta her şey insanlar için:(((bundan sonra mutluluk getirsin hayat sana arkadaşım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İzlemiyorum ama biliyorum.Üzülme Ablacım bazen şer gibi görünen şeylerde hayır olabiliyormuş.Böylesi Hakkımızda eminim daha hayırlıdır. Pişmanlık duyduğunu hiç zannetmiyorum.Gerçi duymuş olsa bile hiçbirşey değişmez.Tıpkı haksız yere hüküm giyip 15 yıl hapiste yatıp masumluğu ortaya çıkınca beraat edip tazminat olan sabıkalıların durumu gibi.Ne para ne özür ne pişmanlık hiçbirşey geçen tek birgünün yerine gelmesini sağlayamaz.Rüzgar pişman olsa da dal kırılmıştır birkere.Bunca yıldır hiç bu konuyu bukadar derin düşünmemiştim,hazır düşünmüşken yazayım dedim.Aslında kimseyi rahatsız edip,üzmek istemem.Yoksa olayın ayrıntısına girsem,okadar karaktersizliği var ki onu kaybetmek bana ödül dersiniz.Şöyle ki O kadın,öz amcamın baldızıydı ve yengem kanser olduğu için amcam dul olan baldızıyla evlenmeyi düşünüyordu yani Günahları boyunlarına ilişkileri de varmış.sonra yengem ölmeyince kadın kendini bizimkine kakaladı.Herkesin bildiği iğrençlikler tabi ki onları değil bizi yıprattı.Çok şükür annem var.Allah ona sağlık versin ,uzun ömür versin.

      Sil
    2. Allah Allah...hakikaten iğrenç amcan da, baban da yazıklar olsun!!! Belki de senden uzak olmasında hayır vardır gerçekten de...

      Sil
  3. cok uzuldum ve cok duygulandım yazında,malesef oyle babalarda var cevremde gorduğum arkadaslarım arasındada var senın bahsettığın sözde babalardan..sende uzulme ama dılerımkı bırgun evlendığınde eşinle mutlu olursun ve eşinde gercek babalardan olup cocuğunuza gercek babalık yapar..
    sevgıler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin:)) Çok tşkler.Allah herkese gönlüne göre versin.Güzel duan için çok tşkler Allah sana da herşeyi gönlüne göre versin.

      Sil
  4. Var işte böyleleri, anneler, babalar...
    Herkes anne, bana olmayı hak etmiyor. Birileri seni doğurdu veya baban oldu diye gerçek anne bana olamıyor.

    YanıtlaSil
  5. Okudukça çok üzüldüm canım. Öncelikle senin içini bu kadar nefretle doldurmasına, çocukluk ve gençliğine şahit olamamasına, seni bu denli -farkında olmasan da- yıpratmış olmasına, babalık görevini yapmadığına, sevgili anneciğini üzmüş olmasına... üzüldüm, inan çok üzüldüm.
    Herkes anne veya baba olamaz, buna sonuna kadar katılıyorum. Çocuk sahibi olmak o kişileri anne veya baba yapmaz. Hakkını vereceksin. Evlatlarına anne, babalık yapacaksın.
    Ama yine de şunu unutmamak lazım, hatalar ve pişmanlıklar insanlar içindir. Belki bir kez dinlesen babanın da ne pişmanlıkları vardır yüreğinde.
    Rabbim sana, annene ve tüm sevdiklerine mutluluklar nasip etsin canım.
    Hayat böyle bir şey işte. Ebeveynlerimizle, kardeşlerimizle, dostlarımızla, malımızla, sağlığımızla deneniyoruz. Güzellikler seninle olsun dilerim.
    Ben babamı 13 yaşında kaybettim ve yokluğu dayanılır gibi değil. Ama hayattayken kaybetmek o da ayrı bir hüzün.
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür canım zahmet edip okumanız bile çok incelik ama dediğim gibi pişman olmak içinde vicdan gerek ,insan olmak gerek.Sizden şu açıdan şanslıyım 7 yaşındayken babam 3 kat çatısından aşağı düşmüştü, ölecek diye okadar korkmuştum ki ,eğer ozaman kaybetseydim üzülerek severek anacaktım.Şimdi enazından üzüntü duymuyorum.Özlemiyorum.Bende ki yokluk daha dayanılabilir. Allah hakkımızda herzaman herşeyin hayırlısını versin.

      Sil
  6. Bende çok üzüldüm,zaten üzülmemekte elde değil.Nesrine katılıyorum.Herkes ana baba olmayı haketmiyor,beceremiyor.Marifet çocuk yapmakta değil ,dünyaya getirdiğin o değerli varlığa karşı olan sorumlulukların. Kadının düşmanı kadındır derler,hemcinslerine bu kadar düşmanlık eden kadınlar hiçmi düşünmezler bu adamın yuvası var,çocukları var.Yuva yıkanın yuvası olmaz derler,Allah bir yerlerden ,bir şekilde size yapılanların acısını çıkarır.Sevgiler canım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnanç insanın zorluklara dayanma gücünü arttırıyor zaten.Tşkler.

      Sil
  7. Üzüldüm yaşadıklarına. Ama saçma gelebilir belki ama kıskandım da. Keşke benim babamda çekip gitseydi. Ama maalesef kaldı. Ya benim yaşadığım gibi kalıp sen ders çalışmaya çalışırken önünde anneni dövseydi.Seni çok iyi anlayabiliyorum. Çünkü bende de sözde baba vardı. İki senedir kurtulduk annemle. Çok rahatız. Umarım hep böyle oluruz. Ben artık kabullendim ve bunun beni daha hırslı yaptığını düşünüyorum. Bizim gibi bazı ailesindeki kişilerden yoksun olanlar bunu başka bölümlerde kapatabilmeyi başarabiliyorlar.İnşallah ilerde eşin olup çocuğuna sevgi ile baktığında bu açık yok olur :)

    Bence ikimizde bugün bir erkeğin olabileceğinden daha güçlü olan annelerimizi kutlamalıyız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben zaten Babalar gününde de anneme hediye alıyorum.Aslında o adama kalsa boşanmayacaktı,annem açtı davayı,o iğrençlikleriyle bizimle yaşamaya devam etmeye çalışacaktı. İYİ ki kurtulmuşsunuz.Allah annene hep güzel günler yaşatsın.Bundan sonra üzmesin,incitmesin.Allah annelerimize uzun upuzun sağlıklı ömürler versin.Güzel duaların için saol Allah razı olsun.İnş. aynı duaya senin içinde amin diyorum.

      Sil
  8. yazıklarını okuyunca ne diyeceğimi bilemedim.içime oturdu hepsi.derin bi nefes almaya çalıştım..geçmedi..ben böyle olduysam sen bunları yazarken nasıldın tahmin edemiyorum.herkes yazmış zaten.çocuk doğurmakla anne- baba olunmuyo.bence insanlar çocuk sahibi olmadan önce bir yeterlilik testine tabii tutulmalılar, çünkü malesef herkeste bu yetenek yok.oysaki annen bu zamana kadar sana hem annelik hem babalık yapmış.Allah onun ömrünü uzun etsin.kimseye kaldıramayacağı bi yük verilmezmiş.bu yaşadıkların senin ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor.şunuda diyebilirsin tabi ' keşke güçlü olmasaydımda adam gibi bi babam olsaydı' orasıda kader işte arkadaşım. bi hikmeti vardır bilemediğimiz.o kadınla baban için ne söylesek yaptıklarının karşılığı olmaz.hakkını öbür tarafta fazlasıyla alacaksın inanıyorum.inşallah Allah sana bu sıkıntılarının hepsini unutturacak güzel huylu bir eş nasip eder.beş para etmez kişilerin seni üzmesine izin verme, mutlu olmayı çoktan haketmişsin çünkü..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Duygulandırdınız beni bu gidişle evde kalmam dualarınız sayesinde.Allah razı olsun.Annem için Dua etmen beni nekadar mutlu etti anlatamam.Çok şükür diyorum sık sık.Güzrl yorumun için çok çok tşk ederim.Allah herkese gönlüne göre versin

      Sil
  9. I love your blog and I follow you...

    http://dressedcrisis.blogspot.pt/

    YanıtlaSil
  10. Üzüldüm:(( Böyle şeyler olunca olan çocuklara oluyomuş dediklerinde ne kadar haklılarmış.. Oysa ben sevgi bitince hep ayrılınması taraftarıydım. Herşeye iyi yönünden bak yine de belki de kalsaydı sevgisiz bir ortamda büyüyecektin, zor biliyorum ama yine de bardağın dolu tarafından bak sen yinede.

    Sevgilerle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın sevgisiz ortamda kavga dövüşle büyümekten bin kat daha iyi.Beni üzen ayrılmaları değil ,sürecin çirkinliğiydi.Yorumun için okuduğun için çok tşkler

      Sil
  11. Ben okuduğumda çocuk seni gördüm aslında zaten o içimizdeki çocuk değilmidir hep üzülen,ağlayan,kırılan...Yine de çok şanslısın kocaman yürekli bir annen var..seviler

    YanıtlaSil
  12. ne mutlu sana ki 'baba'nın yerini aratmayan ve çok mutlu olduğun bir annen var.her insan anne-baba olmamalı bence de.güçlü duruşuna,kendine itiraflarına,kendini tedavi etme şekline ve de nefretini hiç'e dönüştürmene hayran kaldım.
    sevgiler,

    YanıtlaSil
  13. Evet haklısın sadece üremekle baba olunmaz bu şekilde düşünüyrosan illaki sebepleri var.Birkaç arkadaşım var aynı hisleri yaşayan onlarda detayları bildiğim için seni anlıyorum.Eş olarak seni üzmeyecek birini nasip etsin allah.Annenede Allah sağlıklı ömür versin

    YanıtlaSil
  14. Amin.Duaların için çok tşkler.Allah senin de gönlüne göre versin.

    YanıtlaSil
  15. yaziyi suanda okudum ve gece gece goz yaslarima sahip olamadim nasil bir baba bir kahpe yuzunden ailesini terkeder ama yuce rabbim sana en guzel sevgiyi vermis anne sevgisi anneler olmadan olmaz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben nasıl bir insan kendi evlatlarını hiç umursamayabilir , bunu hâlâ ara ara merak ediyorum . Merak ettiğimle de kalıyorum :) Annem sağlıklı ,mutlu, huzurlu olsun , umurumda değil gerisi.Teşekkürler desteğin için , içimi dökeyim demiştim.

      Sil
  16. Yazını okuduğumda tek değilmişim dedim. İsmini olmayan varlığını silmeye çalışırsın beceremeyince albüm başına geçer fotoğrafları yırtarsın bu duyguları unuttum sanıyordum ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zaman her şeyin ilacı olsa da bazen hiç olmadığı zamanda insanın içine batabiliyor.

      Sil