Okudum Bitti - 14 : Yüzyıllık Yalnızlık - Gabriel Garcia Marquez

                               Yüzyıllık Yalnızlık uzun süredir en uzun süre okuduğum kitap oldu. Hem hastalığımın geçmemesinden hem de kitapta yer alan isimleri özellikle ilk 100 sayfada çok karıştırıp, kim kimdi diye sık sık aile ağacına bakmamdan dolayı.Sekiz günde ancak bitirebildim.Bu kitabı sevgili Stylopunk ' ın kitap kardeşlerinden biri olmak için okudum :) (İnstagram ve Twitterde #kitapkardesligi Tagi altında bulabilirsiniz )

                                Buendia ailesinin kuşaklar boyu yaşantısını büyülü, ilginç bir anlatımda sunmuş Marquez.Ursula ile Jose Arcadio Buendia' nın (amca çocukları ) ailelerinin  istememelerine rağmen evlenmeleriyle başlıyor kitabımız.Geçmişte ailelerinde yapılan benzer bir evlilikle domuz kuyruklu çocukları olmasından korkarlar, korkuları gerçek olmasa da roman boyunca bu korku devam eder.Aile kuşaklar boyunca ensest ilişkiden kurtulamaz. Kitabın esas teması zaten bence ensestlik etrafında ilerliyor.Ama ensest etrafında ilerlese de ana tema kitabında adında geçen ' Yalnızlık' . Sanki yaşananların bir laneti gibi herkesin sonu yalnızlık ve ölüm olur.Bu arada da kendi kurdukları Macondo kasabasının  zamanla yaşadığı değişimi izliyoruz.Değişik fantastik öğeler içermesi, kapitalizme değinmesi , kısmen de olsa yörenin çingelerini anlatması, yeni icatların yaptığı etkiyi göstermesi kitapta olan güzelliklerden.

                              Kısaca anlatımı çok güzel olsa da konu kasvetli ve okurken kendini tekrar eden bir süreçten geçiyormuşsunuz gibi oluyor. Yaklaşık 10 sene önce okuyup beğenmemiştim  ve beğenmememi o zaman yaşıma vermiştim:) Haklıymışım. Okumayan varsa geç kalmadınız .


               Arka kapakta Marquez' in kitapla ilgili yazdıklarına da bakalım ;


"Yüzyıllık Yalnızlıkı yazmaya başladığımda, çocukluğumda beni etkilemiş olan her şeyi edebiyat aracılığıyla aktarabileceğim bir yol bulmak istiyordum. Çok kasvetli kocaman bir evde, toprak yiyen bir kız kardeş, geleceği sezen bir büyükanne ve mutlulukla çılgınlık arasında ayrım gözetmeyen, adları bir örnek bir yığın hısım akraba arasında geçen çocukluk günlerimi sanatsal bir dille ardımda bırakmaktı amacım. Yüzyıllık Yalnızlıkı iki yıldan daha kısa bir sürede yazdım, ama yazı makinemin başına oturmadan önce bu kitap hakkında düşünmek on beş, on altı yılımı aldı. Büyükannem, en acımasız şeyleri, kılını bile kıpırdatmadan, sanki yalnızca gördüğü olağan şeylermiş gibi anlatırdı bana. Anlattığı öyküleri bu kadar değerli kılan şeyin, onun duygusuz tavrı ve imgelerindeki zenginlik olduğunu kavradım. Yüzyıllık Yalnızlıkı büyükannemin işte bu yöntemini kullanarak yazdım. Bu romanı dikkat ve keyifle okuyan, hiç şaşırmayan sıradan insanlar tanıdım. Şaşırmadılar, çünkü ben onlara hayatlarında yeni olan bir şey anlatmamıştım, kitabımda gerçekliğe dayanmayan tek cümle bulamazsınız."

  
           Şimdi sıra geldi Pinuccia ile Yazar Ayları etkinliği kapsamında ASİMOV okumaya.
Sizi de bekleriz. Detaylar burada .

Herkese keyifli okumalar , iyi hafta sonları.