Kitap ve hayvan seven herkese merhaba. Çok tatlı bir çocuk kitabı okudum. Hem de sesli sesli okudum. Çok tatlı oldu.
Christine Roussey hem yazmış hem resimlemiş çok da güzel yapmış. Ben de kedi çizimlerimle bilinirim. :) Neyse ki sanatım toplum için değil. 😋 Hayvan sevgisi aşılayan böyle tatlı kitapları hem okuyun, hem okutun hem de hediye edin bence. Bu arada hayvanlarla büyüyen şanslı çocuklardan olduğum için şu orta yaşımda bile anneme minnettarım. Düşündüm de bir kedinin tatlı mırıltısını, bir köpeğin sevgi dolu bakışlarını fark edemeden yaşayan ne çok insan var. Yazık, çok şey kaçırıyorlar. Sevin hayvanları.
Boudin ve sahibinin kısacık, sevgi dolu bir günlerine tanık olup, kıskanmak için de okuyabilirsiniz kitabı. Şiirsel bir anlatımı var üstelik. Ben bitirir bitirmez koşup önce Elvin'i (çünkü en yakında o vardı), sonra Hayko'yu (çünkü en çok öpülmeyi seven o), sonra Şirin'i (çünkü en kolay o yakalanıyor) en son da Şeker'i (çünkü tersi pis, güven olmuyor) öptüm. Yakınlarınızda kedi yoksa eyvah. :)
BÜYÜLÜ FENER
1. Baziran Haziran 2019
Çeviren: Esra Kökkılıç
Kitap seven herkese merhaba. Ayda bir zar zor bir şeyler paylaşır hale geldim ama ondan biraz daha hızlı olmak üzere okuyorum bir şeyler. Bu kitabı da tesadüf eseri aldım. Malum yeni yazarlar keşfetmeyi seviyorum.
Elif Key'in de hakkında bir şey bilmiyordum. Okuduktan sonra şöyle bir bakındım. Kitabı daha önce birkaç defa gördüm, adı da pek samimi gelmişti. Gerçi artık sanırım çayı değil kahveyi daha çok seviyorum. Sebeplerim var. :) Neyse kitaptan kısacık bahsedeyim zaten kitap da içindeki denemeler de kısacık ama geneli tatlıydı. Arada hüzünlendim ki bir yanım fazlasıyla hüzünlüdür hep. Gülümsediğim yerler de oldu. Aslında çok farklı bir şeyler anlatmıyor kitap ama sakin sakin anlatıyor. Bazen kendi anılarınızdan bir şeyler buluyorsunuz bazen aman bunu sevmedim diyorsunuz, yani ben öyle dedim. Şu beni öldüren sıcaklarda güzel bir okuma oldu özetle.
''Şimdi arkadaşlarımın annelerini kaybettiği, onların çocuklarının anneannelerini kaybettiği yaştayım. Her kayıpta arkadaşlarımın arşivi siliniyor. Her kayıpta bir çocuğun dekoru yıkılıyor.
Buna da tıpta 'büyümek' deniyor.''
''Bir zamanlar kalbin pansiyondu, gelene kahvaltı, gidene çorba; şimdi 1+1, anca sana yetiyor.''
İLETİŞİM YAYINLARI
3. Baskı 2015
160 Sayfa
