Okudum Bitti- 138 : Beri Zaman Mahallesi || Ahmet Antmen

                   Herkese merhaba. 
                 Gecenin kitabı ilk defa okuduğum bir yazardan. Üstelik yayınevinin de okuduğum ilk kitabı oldu. Ahmet Antmen 'in şiirleri ve çevirileri de varmış. Bu ilk romanı. 

                  Siyasi alt yapılı bir roman. Haliyle epey sert, sarsıcı. Doğal olarak da öznel. Yani belki bakış açınızla, dünya görüşünüzle uymayabilir. Ben bu tarz kitapları çok sık okumayı tercih etmiyorum. Çünkü bazen baskın görüş edebiyatın keyfinin önüne geçebiliyor. 


                   Yaşanılan çok da yabancısı olmadığımız detaylar da mevcut. Bir pavyon bölümüyle başladı kitap. İlk sayfadan gözlerim doldu, tüylerim ürperdi. Sonrası daha da ağır sorguda ölen bir tutuklu. Örtbas etmeye çalışanlar. Toprak sahada top oynayan çocuklar, gardiyanlar, daha önemli üniformalılar, daha da büyükleri... Neler yok ki? Devrimci bir aşk bile var. Velhasılıkelam ağır bir roman olmuş, sert.




... İnsanı insandan ayırt eden özellikleri, acıma duygusunu ve anasını yan yana gömdü.



... Nalan, peşine taktığı bakışlarla:
- Keşke be, dedi, dünya başka bir yer olsaydı.



... Hafif, durağan bir melodi gibiydi hayat, akmıyordu.



... - Kafesteki kuşlar konuşmaz, sadece ağlarlar.




... Makinelerin işi ne kolaydı. Hiç tereddüt etmeden, hiç teklemeden biteviye aynı şeyi yapıyorlardı. Kafalarını kurcalayacak düşüncelerden, hislerden ariydiler, bu tür engellere takılmıyordular. İnsanın işiyse çok zordu. Kafasındaki düşlerle, yüreğindeki birikintilerle, gönlündeki umutlarla birlikte ve çoğunlukla onlara rağmen, üzerine düşeni yapmak durumundaydı.




... Taze acı yarıya bölünmez her iki tarafı da bir vururdu.





YAZILAMA YAYINEVİ

Kasım 2016
188 Sayfa