Şiir seven herkese merhaba. Günün ilk kitabı Birhan Keskin'in okuduğum ilk kitabı Ba. Uzun zamandır Birhan Keskin okumak istiyordum. Eylem ve Mehmet de çok beğendiklerini söyleyince ertelemekten vazgeçtim. Ve iyi ki diyorum. İyi ki okumuşum. Bayıldım, hayran kaldım. Ve ilk fırsatta diğer kitaplarını da almak istiyorum. Zevkleri uyan, güzel kitaplara vesile olan arkadaşlar candır.
EZİYET
Ağaç duruyor. Yol da, ot da.
Duran bir şey var bende, ağaç gibi. Onu ayaklandırıp, oradan oraya gitmem zor. Bende bir ağaç duruyor, bir ot Eserse arada rüzgâr Ağacın saçlarını o tarıyor. Aşk ayaklandırmıştı bir kere hatırlıyorum, ama... Şimdi rüzgâr şimdi güz Ağacın dallarını zorluyor. KESİF SU Puslu ve sarı bir çin sabahı gibiyim bazen Sağım solum kış, şehir, Üstüne ay mavisi düşmüş bazen uzak nehir... Dünya bana göre bazen, bazı zehir... NEHİR MANZARASI Bırak sökük kalsın rüzgâr, bu zırdeli düşün içinde gerçeğin ne anlamı var. Biz bu zırdeli düşün içinde kavrulmuş kurumuş iki fıstık gibi Yatalım uyuyalım uyanalım kalkalım Değil mi ki, bir yere kilitlenmiş Bir küçük iyiliktir aşk, Değil mi ki, billurdan bir yalan dünya Bırak ersin o tamama Gel bak tepeden bir nehir manzarası göstereceğim sana. AĞRI O günden sonra kuracak güzel bir cümlem olmadı hiç dünya için. Rüyalarım tüller ve silahlardan bu yana sisli. Kıvrılıp giden dalgın bir yol, yolda eski bir taş, Limanda bağlı bir tekne, yosunlu bir halat gibi durdum. Uzağımda açık denizdi o yürüdü gitti. Ben kıyıda ıssız bir ev, ince boğazda gıcırdayan tahta iskele, iskelede bir lastik, az ilerde turuncu bir şamandıra, İçimde kuzeyden bir hatıra aksiyle durgun suya vurdum. Bir siyah beyaz kare içinde, hepsi hepsi bir hatıra işte Bıraktın, unuttum, unutuldum. Seni kırdığım yerden beni de kırdılar, Ben hiçbir cümleyle ağlayamam artık seni. METİS YAYINLARI Sekizinci Basım Şubat 2017 50 Sayfa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder