20 Eylül 2016 Salı

Okudum Bitti- 102 : Şehr-i Sen | Arkamda Şehrim Yıkılıyor || Başak Uluaydın




   Herkese merhaba. Gecenin kitabı ilk defa okuduğum bir yazardan, Başak Uluaydın'dan Şehr-i Sen.  Kitaba başlar başlamaz, önsöz kısmında duygulandım , hatta gözlerim doldu. Sevgili yazarımızın kaybettiği abisi için yazdığı satırlar çok etkiledi beni. Mekanı cennet olsun inşallah. Ben ilk defa okudum ama yazarın daha önce yayınlanan iki kitabı daha varmış. 


   Şehr-i Sen , yorucu hatta yıkıcı bir aşkın öyküsü. Yıkılmaya yüz tutmuş, ihanetle dolu bir evliliğin içinde olan Ekin 'in sanal da olsa sığınacak bir liman arayışı ve hayatının altüst oluşunun öyküsü... İstanbul, İzmir, Muğla, Aydın mesafelerle dolu, zamana meydan okuyan zor bir aşk. 


     Okurken neler olacağını hep merak ettim. Bütün karakterlere içimden kızdım. Yanlış seçimlerle doluydu çoğunun hayatı. Az da olsa hangimizin değil ki zaten? Aşka dair çok güzel cümlelerle doluydu kitap. Çok şiirsel bulduğum yerler oldu.







... İçimde kendime ayırdığım tek bir cümlem yok benim, hepsi sen, hepsi biz olma çabasında yazılmış, silinmiş yazılamamış ve belki de asla yazılamayacak sen dolu cümlelerimle yaşıyorum. Her an gece-gündüz, yaz-kış sana adanan cümleler ve içimde oluşan şehr-i sen.  İçimde öyle bir şehir kurdum ki tepeden tırnağa baştan ayağa sen. İçimdeki şehrimin mimarı sen... Yüksek yüksek binalar kuramıyorum oraya. Hep eksik, hep yarım ama yine de bir şehir kurdum ben derinlerimde. Şehrimin yolları hep sana çıkıyor... 



... Ne çok 'belki'li cümlelerim var benim. Keşke ve belki'yi kullanan insanlar hep geç kalıyorlar hayata.



... Akşama kadar yelkovanla akrep yerinde saydı. İnsan bir şeyleri beklerken ne kadar ağır ilerliyor zaman. Biriktiremediğimiz, tasarruf edemediğimiz tek şey olan zamanın esirleriyiz aslında...



... Biz iki uzak şehirde belki de birbiri için yaratılmış iki kişiyiz. Hiçbir zaman bir araya gelemeyecek, hiçbir zaman birbirine dokunamayacak iki insan.




... En zor da olduğum, en çıkmazda hissettiğim zamanlarda beni ayakta tutan hep hayallerim oldu benim.



... Özlemek diye bir duygu var, çok can yakıyor. Sen hiç özledin mi birini delice? Tek bir dokunuşta kaldı mı aklın? Saniyelik anılarda saatlerce takılıp kaldın mı? Özlemek nedir bildin mi hiç?





5 ŞUBAT YAYINLARI

Mart 2016
400 Sayfa 







Hiç yorum yok:

Yorum Gönder