Kitaplarım ve Ben : Kitap Blogu : Okudum Bitti -37 : Sevginin Büyüsü || Beth Hoffman

İndigo Kitap yayın hayatına Sevginin Büyüsü ile merhaba dedi. İlk kitaplarını severek okudum, tekrar hoş geldin diyorum buradan. Umarım böyle hoş kitaplarla devam ederler, biz de severek okuruz.

CeeCee , küçücük yaşta bin zorlukla mücadele etmek zorunda kalan , akıllı, başarılı ama mutsuz bir çocuktur. Annesi Camille 'nin rahatsızlığı, babasının ilgisizliği yüzünden çocukluğu kabusa döner ve bu kabus bir gün gerçekleşen kaza ile daha da karmaşık hale gelir.

Bundan sonraki hayatına büyük teyzesi Tootie ile devam etmek zorunda kalır. Hayatında yeni başlayan bu dönem için duyduğu en belirgin sıkıntısı hayatı boyunca tek arkadaşı olan ,yaşlı ve yalnız komşusu Gertrude 'ı geride bırakmaktır, bir de çok sevdiği kitaplarından ayrılmak.Yeni yaşantısı, yeni evi hiç de korktuğu gibi çıkmaz. Teyzesi Tootie , yardımcısı Oletta ve bir sürü yeni insanla tanışarak , kitabın vaadettiği gibi 'Sevginin Büyüsü''ne kapılır .

Tüm bu zorlukları, mücadeleyi okurken, arka planda da kadının gücüne , yaşamlara bıraktığı sihirli dokunuşa şahit olduğumuz, az da olsa ırkçılığın çirkinliğini bir kez daha anmamıza sebep olan, gözlerim dolu dolu okuduğum ama yine de eğlenceli, keyifli bir kitaptı.

... Kitaplarım hayatım olmuştu, daha doğrusu kitaplar sayesinde hayattan kaçıyordum.

... On beş kelime, saymıştım. Bana söyleyecek sadece on beş kelimesi vardı. On beş anlamsız kelime, o kadar...

... '' Cecelia Rose , '' diyerek elimi tuttu. '' Çevresindeki hiçbir şeye gerçek bir ilgi duymadan, yoğun bir tutku duymadan yaşayıp ölen o kadar çok insan var ki... Bence duyarsız bir kalple bu dünyadan göçüp gitmek çok korkunç bir şey! Hayat bize muhteşem fırsatlar sunar, ancak bu fırsatların farkına varabilmek için hep uyanık olmak zorundayız.''

Ellerimi omuzlarımın üstüne koyup gözlerimin içine baktı. ''Seninle ilgili en büyük dileğim ne olur, biliyor musun? Umarım neden bu dünyaya geldiğini, buraya seni çağıranın ne olduğunu anlarsın. Onu anladığın zaman gerçek mutluluğa erişir ve hayat amacını keşfedersin. Belki amacın evsiz hayvanlara sahip çıkmaktır, belki eski evleri yıkılmaktan kurtarmaktır, belki de kör insanlar için kitap okumaktır. Bunu ancak sen bilebilirsin. İçini yakan ateşin, gerçek tutkunun ne olduğunu bulmalısın, tatlım.''

... Bayan Odell bir keresinde bana affetmenin af dileyen kişiden çok affedecek kişiyle alakalı olduğunu, affetmenin aslında affedecek kişi için gerekli olduğunu söylemişti. Söylediğine göre, öfke ve acıya tutunmak kendi kafana çekiçle vurulurken, karşındaki kişinin başının ağrımasını beklemek gibiymiş. Ancak içimde yılların kırgınlığı ve öfkesi varken, babamı affetmek benim için imkansızdı.

... İşte, bu Tootie Teyzem'in sonsuz iyimserliğinin sinirlerime dokunduğu anlardan biriydi. Doğası gereği o kadar neşeli ve iyi kalpliydi ki insanların iyi taraflarını bakmayı tercih edip kötü yönlerini görmezden geliyordu. Bazı kötü taraflar affedilmez ve onarılmazdı. O kötü tarafların açtığı yaralar da hiçbir zaman kapanmazdı.