Okudum Bitti- 47: Dut Ağacı || Banu Özkan Tozluyurt

                 Kitap seven herkese yeniden merhaba. Aslında sırada Filler Çapraz Gider kitabı vardı, yine Yitik Ülke Yayınları'ndan. Onu okuyalı epey oldu ama bloga yazamadım henüz. Ama apartman bahçemizdeki dut ağacının dalı kırılmış, buduyorlardı. Ben de o masum yaprakların hatrına (bakınız ikinci fotoğraf) önceliğimi değiştirdim. Dut Ağacı 'nı bu ay içerisinde okudum ve çok sevdim. 

           Yazarın okuduğum ilk kitabı. Kendisinin de ilk kurgu kitabıymış. Bu açıdan da benim için sevindiriciydi. Sürpriz bir okuma oldu benim için. Elimden bırakamadım, merakla okudum. Yazarın anlatımı çok temiz, karakterler çok bilindik, bizden. Öyle ki kitaptaki en sevimsiz karakter bana çok yakından tanıdığım birini hatırlattı. Sami Bey, Cemile Hanım ve çocukları Kamer, Seval ve Nihan'ın hayatlarına misafir olmak tüm burukluğuna rağmen çok güzeldi. Bahçesinde dut ağacı olan o evde yaşamış kadar oldum.  

         En çok sevdiğim karakter sanırım Sami Bey oldu. Eşine rağmen harika bir baba. Ve kitapta öyle bir an geldi ki Kamer sayesinde gözlerim doldu, boğazım düğümlendi. 

      Sadece dut ağaçlı ev ve çevresiyle de sınırlı kalmıyor mekanımız. Cengiz ve Nihan'ın peşinden ta Almanya'ya da gittim. Kitap çok kalın değil iki yüz küsür sayfa biraz da bu yüzden tadı damağımda kaldı. Tüm karakterlerin dünü bugünü kısa ama hepsini yeterince tanımamıza yetecek kadar anlatıldığı halde doyamadım. :) 

       Sarsıcı bir girişle başlayan dolu dolu ilerleyen ve bana dokunan bir kitap oldu. Okuyun bence.

... Nihan ölmüştü. Kalbi atıyordu oysa. Ölüm, illa kalbin durması mı demekti?



... Nefes alabilmek için açtığı camdan atmalı mıydı acaba kendini? Bazı intiharların kaydı tutulmaz diye bir şey okumuştu bir yerde işte tam da bunu yaşıyordu o anda Nihan. Yavaş yavaş başlıyordu çünkü her şey. Kırılmıştı, pişmandı, öfkeliydi, nefret ediyordu ve yavaş yavaş geliyordu ölüm. Konuşamazsın, anlatamazsın ya atlar kurtulursun ya da tek başına bu odada yaşarsın. Aslında ölmüşsündür. İşte bu yüzden bazı intiharların kaydı tutulmaz.




YİTİK ÜLKE YAYINLARI

1. Baskı Mart 2017
208 Sayfa