Okudum Bitti-55: Bir Nedene Sunuldum || Yalçın Tosun

     Kitap seven herkese merhaba. Günün kitabı öykülerini severek okuduğum Yalçın Tosun'un okumadığım son öykü kitabı Bir Nedene Sunuldum. Peruk Gibi Hüzünlü 'yü de çok sevdim, ondan da birkaç alıntı yazacağım ilerleyen günlerde. Ve ilk kitap alışverişimde Yalçın Tosun'un şiir kitabı Kendini Tutan Su'yu alacağım.

    Yalçın Tosun öyküleriyle ilk olarak 2014 yılında Dokunma Dersleri ile tanıştım. Yazısı burada.

   Daha sonra yazarın ilk öykü kitabı olan Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler'i okudum. Yazısı burada.


     Kitap beş bölümden oluşuyor ve her bölümde dört güzel öykü bulunuyor. Bölüm başlarında çok güzel alıntılar var ve bazı öyküler tanıdık birilerine ithaf edilmiş, Tomris Uyar, Füruzan gibi. Ve daha başlar başlamaz güzel bir öykü ile merhaba kitap. Yalçın Tosun okumaya başladığım için kendimi şanslı hissediyorum. Tarzını biliyorsanız zaten sevmemeniz mümkün değil. Cinsellik içeren, bazen sert gelebilecek, biraz da kasvetli öyküler. 


En sevdiklerim: Kiraz'ın Kokusu (ilk öykü) , Güzel Yüzlü Garsonlar ve aslında kararsız kalsam da sanırım Siyah Külot.


Kitapta bulunan öyküler:

1
Kiraz'ın Kokusu
Fesleğenler
Kırmızı Gemiler Geçer
Siyah Külot

2
Bir Berber Hikayesi
Tarazlı
O Mahrem Dehliz
Pembe Yuvarlak

3
Güzel Yüzlü Garsonlar
Kutucuklar
Zigon Sehpanın Üstü
Mevhibe Yaren'in Zifaf Jartiyeri

4
Sığınaksız
Otoportre
Karganın Merhameti
En Uzak Dağ

5
Beyaz
Yardımcı Erkek Oyuncu
Dili
Bir Med Cezir Yokluğu

... Evet, çok inatçıydım tüm kırılganlığıma rağmen. Ya da tüm kırılganlar gibi mi demeliydim? İnadımın tırnaklarıyla tutunuyordum sanki bu bir türlü anlayamadığım, hoyratlığıyla başımı döndüren, muhteşem ve korkunç hayata. 
                         *Pembe Yuvarlak



... Daire, Teşvikiye'nin en görkemli apartmanlarından birinin son katındaydı. Apartmanlara 'daire' denmesini hep trajikomik bulmuştu Zülfi Bey, ondandır, hüzünle gülümsedi. Bir yerlerde mi okumuştu ne; bu daire lafı, evlerin içinde ömür tüketen insanların zavallı kısır döngüsünü anlatan pek asap bozucu bir şakaya işaret etmekteydi. Sahiden, aynı dört duvar içinde 'dön babam dönelim' diyerek bir ömrün sonuna varmak, birçoğumuzun kaderi değildiyse neydi?
                       *Mevhibe Yaren'in Zifaf Jartiyeri



... O kocaman, mürdüm gözlerini bana çevirdiğinde ona sarılmak isterdim. Nerede olursak. Yanımızda kim bulunursa bulunsun. Ama bu arzumu sulamaz, daha filizlenmeden kurumaya bırakırdım. Oldum olası böyle cinayetlerin ustasıydım, nice doğmamış heveslerin acemi katili.
                         * Otoportre



... Yalnızlık bir tercih olmadığında can sıkıcı olabiliyordu çünkü.
                           * En Uzak Dağ





YAPI KREDİ YAYINLARI
2. Baskı Aralık 2015
130 Sayfa