Okudum Bitti- 30: Hikâyem Paramparça || Emrah Serbes

               Kitap seven herkese merhaba. Okuduğum üçüncü Emrah Serbes kitabı Hikâyem Paramparça oldu. Yeğenimin Deliduman 'ı tam benlik bulup, mutlaka oku demesiyle başladı Emrah Serbes maceram. Kitabını yalnız göndermeyeyim diye Müptezeller 'i aldım, okudum. Sonra da hazır gönderecekken doğum günü hediyesi olarak da birkaç kitap ekleyeyim dedim ve Hikâyem Paramparça'yı aldım. Hazır almışken de yaşanmışlık katmak için okuyayım dedim. :)) 


          Kitaptaki yazıların çoğu, yazarın 'Afili Filintalar' blogunda yazdığı yazılardan seçilmiş, düzenlenmiş. Bir kısmı da Birikim dergisinden alınmış. Son kısımda bulunan ''Galip İşhanı'' da ilk defa bu kitap da yayımlanmış. Aralara da Ümit Bektaş 'a ait hoş fotoğraflar serpiştirilmiş. 

           Kolay okunan, isabetli tespitler olan bir kitaptı. Galip İşhanı 'nda çok saygı değer amcamı gördüm hatta. Kimdir, nasıl gördüm söylemeyeyim hiç, ayıp olmasın. :) Zamanla yazarın başka kitaplarını da okuyacağım. 



  Birkaç tane alıntı ile veda edeyim:

... Konuşulmaması gereken yerler vardır. Çocuklara ve ihtiyarlara anlatamazsın bunu. Hepsi doğal anarşist.

... Düşleri gerçek sanmaya başlarsan onlarda kusur da bulmaya başlarsın.

... elinden bir şey gelmemenin acısını iniş takımları olmayan melekler bilir. bir arabanın farlarına kilitlenip kalmış sincaplar bilir. suyun dibine ağır ağır çöken taşlar bilir. matkapla göğsünün ortasına açılmış bir pencere düşün. perdeyi aralayıp kendi yarandan bakıyorsun dünyaya. eskisi gibi acımıyor ve de asıl bu acıtıyor.

sen gittin ve herkes ölmeye başladı.

... İnsan zamanını durdurmak istediği yere aittir.

... Koltes bir oyununda, ''Hayır diyen insan hâlâ biraz mutludur,'' diyordu. Ne demek istediğini yeni anlıyorum.

     Mutluluk bir vazgeçiştir ve çok ender rastlanan bir ruh dinginliğidir.

... Bu gezegende, iki insanın birbirlerine duydukları sevgi, bir terazide dengelenmiş midir hiç? Eşitlik fikrine en çok âşıkken inanırız. Çünkü en çok o zaman ihtiyaç duyarız.

... İşler yolunda gitmiyorsa mazi denilen şey bir enkazdır ve hatıraların da son kullanma tarihleri vardır. Küflenirler, kokuşurlar, bozulurlar. Mezunlar derneğine pilav yemeye gidenlerin çoğunun halinin vaktinin yerinde olması tesadüf olamaz. Ancak şimdiki halinden memnunsan geçmişi hatırlatacak organizasyonlardan keyif alırsın. Hatta geçmişin ne kadar boktan olursa aldığın keyif de o kadar artar. İşler yolunda gitmiyorsa hiçbir yere de gidemezsin. Ardında bırakacak bir şey yokken kim gidebilir? Hiçbir yere doğru uzun bir yürüyüş, bunu kim göze alabilir?

... Yağmur durur,saçaklardan ve ağaç dallarından düşmeye devam eden taneleri kalır. Hiç kimse bıçakla kesilmiş gibi terk edemez bu dünyayı. Bir insanın tam manasıyla ölmesi için onu hatırlayan hiç kimsenin kalmaması gerekir.

... Her zaman böyle olur. Mutlu olmak için bir sürü faktörün bir araya gelmesi gerekir. Mutsuzluk için tek neden yeter.

İLETİŞİM YAYINLARI

9. Baskı 2016

174 Sayfa