2 Eylül 2016 Cuma
Okudum Bitti- 91 : İhtiyaç || Carrie Jones
Herkese merhaba. Günün kitabı şaşırtıcı derecede çok sevdiğim İhtiyaç. Okumaya başlarken çok kalın değil, kolay okurum diyordum. Bittiğine üzüldüm, umarım devam kitaplarını çok gecikmeden okurum.
Zara, çok sevdiği üvey babasının ölmesiyle zor günler geçirir. Annesi ona iyi geleceğini düşündüğü için babaannesinin yanına Maine 'e gönderir. Zara alışık olmadığı bu soğuk yere, biraz da zorla gönderildiği için daha da mutsuz hisseder. Kasaba hayatına alışmaya çalışırken, uzun süredir takip edildiğine dair şüpheleri vardır. Kasabada da gizemli olaylar olmaktadır.
Şüphelerinin peşine düşerken bir yandan da rahatlamak için alfabetik olarak fobilerini sayar. Böylece bilmediğim epey bir fobi öğrenmiş oldum. Tamam çoğunu unutmuş olsam da aklımda kalan birkaç tanesi oldu. Zaten her bölüme bir fobi ismi verilmiş. İlginç ve hoş geldi.
Alacakaranlık serisi havasındaydı diyebilirim. Fantastik olaylar, kurt adamlar, farklı olarak ürkütücü periler... Ben çok severek okudum. Benzer daha bir sürü kitap var ama güzeldi işte. Kolay okunan kitaplardan. Maine kasabası sayesinde yer yer Stephen King 'e de göz kırpmış yazar. :)
... Babam insanlardan, gösterdiklerinden fazlasını beklemeliyiz derdi hep.
... Üçüncü dünya ülkelerinde yaşayan insanlar ömür boyu çalışıp para biriktirdikten sonra ancak bir arabaya sahip olabiliyordu ve benimki burada, garajda beni bekliyordu. Başım döndü.
... Ağlamanın en güzel yanı, sonunda muhakkak uyuyakalmamdı.
... Hayatta, hiçbir şeye fazla bel bağlayıp güvenmeyin çünkü bir terslik çıkar diyen bir kural olmalı. Ah, galiba zaten var. Murphy Kanunları deniyor ve bir şeylerin ters gitmesini beklemeye dayanıyor.
... Daha önce kimseyi dövmemiştim ama o anda önüme çıkan elimde kalırdı. Friedrich Nietzsche der ki : ''Canavarlarla savaşan kişi, kendisi de canavara dönüşmemek için dikkatli olmalıdır.''
... Umut ne manyak bir şeydi. İnsana inanç veriyordu.
GO! KİTAP
Çeviren: Bige Turan
388 Sayfa
2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder