Okudum Bitti -55 : Ezilenler || Dostoyevski

                      Herkese merhaba. Güya bu sene bol bol Dostoyevski okuyup , Pınar 'ın önderliğinde külliyatı tamamlayacaktık. Harika kızlar tamamlamak üzereler. Ben kaplumbağa hızında yeni başladım. Ezilenler biter bitmez Ecinniler 'e başladım bile. 

                   Benim için epey hüzünlü bir okuma oldu. Daha başlarında Bay Smith ve zavallı köpeği Azorka için içim kan ağladı. Anlatıcımız, kahramanımız (İvan Petrovic) Vanya 'nın da şahit olduğu bir gün önce Azorka sonra da Bay Smith ölür.  Vanya , Dostoyevski 'nin kendi hayatından da izler taşıyan, maddi durumu pek parlak olmayan bir yazar. Bu üzücü ölümlerin ardından hayatı az da olsa değişik bir yöne kayar. Vanya'dan başka , önce onu büyüten  Nikolay Sergevic karısı Anna Adnrayevna ve kızları Nataşa ile tanışırız. Önceleri Nataşa ile Vanya evlenmeyi düşünürler ama Nataşa babasının beraber iş yaptığı ve sonra düşman oldukları iki yüzlü, sevimsiz Prens Valkovski 'nin oğlu Alyoşa 'ya aşık olur. Tabi para düşkünü Prens onları ayırmak, oğlunu zengin bir kız olan Katya ile evlendirmek için elinden geleni yapar. Uçarı, dengesiz Alyoşa 'da Katya 'ya da ilgi duymaya başlar.

               Bu arada Bay  Smith 'in torununu (Nelly)çeşitli zorluklar sonrası yanına alan Vanya, onunla ilgilenir ve önceleri acaba mı dediğim sırları keşfeder. Birkaç ufak tefek karakterin daha dahil olduğu kitap olaylardan ziyade karakter tahlilleri, duygular üzerine kurulu. Yoksulluk, aşk, ihanet, hastalık, ölüm, fedakarlık... Neler yok ki? Özellikle o sonu yok muydu !!! Çok üzüldüm. Zaten kitabı severek okumama rağmen bende bıraktığı hakim duygu Alyoşa 'ya kızgınlık ve olayların akışına duyduğum üzüntüydü. Yeni Dostoyevski macerama devam edeyim ben. Bol kitaplı günler.

...- Ne diye geldi bu kadın ?
   - Sana yardım etmek için, Nelli.
   - Aman... Niçinmiş? Benim bir iyiliğim dokunmadı ki ona.
    -Temiz yürekli insanlar iyilik yapmak için kendilerine iyilik yapılmasını beklemezler Nelli. İhtiyacı olan kimselere seve seve yardım ederler. Dünyada iyi insan çoktur Nelli. Senin şanssızlığın, ihtiyacın olduğu zaman onlarla karşılaşmamanda.



... - Kişinin niçin, nasıl sevdiğini hiç kimse bilmez.



... - Bakın dostum, dünyada hâlâ mutlu olunabileceğine inananlardanım. İnançların en güzelidir bu, çünkü buna inanmayan yaşama gücünü yitirir, kendi kendini zehirlemek zorunda kalır.



... - Geçmiş daima daha iyi görünür insana zaten, özlenir.


... Genç kız kederini , tutkusunu anlamak öyle kolay değildir.



... - Ondan gelecek ıstıraptan korkum yok! Bana ıstırap çektirenin O olduğunu bileceğim ya... Ah Vanya, anlatmak güç bunu !



... Adam önde, köpek arkada yürürlerdi daima; hayvanın burnu, yapışık gibi, sahibinin paltosunun eteğinden ayrılmazdı. Yürüyüşleri de, görünümleri de her adımda şöyle söylerdi sanki: Yaşlıyız Tanrım, yaşlıyız, öyle yaşlıyız ki! Hatırlıyorum , bir keresinde ''sakin ihtiyarla köpeği, Gavarni'nin resimlediği Hoffman'ın masalları kitabının sayfalarından sıyrılıp yeryüzünde dolaşmaya başlayan varlıklar olmasın?'' diye geçirmiştim içimden.