Okudum Bitti -38: Fobi || Wulf Dorn

                           Herkese merhaba. Hafta içi , kitap seven ve sık sık bana harika kitaplar hediye eden bir kitap dostumdan yine çok güzel bir paket aldım. Aslında okuma planıma göre hemen başlamayacaktım kitaplara ama dayanamadım. Bir bakayım derken altmış sayfa okuyunca, meraktan bırakamadım.


                Wulf Dorn 'un ilk kitabı Psikiyatrist 'i severek okumuştum. Aradaki diğer kitaplarını henüz okumadım ama Fobi 'den sonra, onları da okumayı planlıyorum. Psikiyatrist yazım burada. 


                Kitap daha ilk sayfadan gerilimle başlıyor. Sarah oğlu Harvey ile beraber tedirgin bir uykuya yatmak üzereyken, iş gezisindeki kocasının erken döndüğünü düşünüp, onu karşılamak için mutfağa inince ; kocası gibi giyinmiş, oymuş gibi davranan ürkütücü bir yabancıyla karşılaşır. Bir kurtuluş yolu düşünebilmek için yabancının oyununa dahil olur.


               Bu oyun kafa karıştırıcı ve gerilimi hiç azalmadan kitap boyunca devam eder. İşleniş olarak sevdiğim bir filme de benzettim ama filmi söyleyip de tüyo vermeyeyim. Okurken hep acaba şöyle mi , şu sebepten mi diye düşünmekten , kitabı bırakamadım. Keyifle okudum. Tahminlerim epeyce tuttu.  Güzel kitabı okumama vesile olan dosta teşekkürü bir kere daha borç bilirim. 


                Psikiyatrist' ten  tanıdığımız Mark Behrendt 'in de eski bir dost olarak sahneye çıkmasıyla, ben de eski bir dosta kavuşmuş gibi oldum. Sürpriz oldu, kitapla ilgili detay bilmeden okumanın faydaları. 


             

... Bırakıp gitmekten hepimiz nasıl da korkuyoruz.


... İnsanın büyük şeyler başarabilmesi için küçük işlerden başlaması gerektiği hep söylenmez miydi?


...  Sarah Bridgewater günlüğüne şunları yazdı : Kader, kaprisli bir demiryolu makasçısı gibi. İnsanları bir araya getirip sonra ayırıyor. Canı isterse onları  yeniden karşılaştırıyor. Üstelik bu karşılaşmanın yollarını insan en çılgın fantezilerinde bile hayal edemiyor.


...Bu yalnızca bir düş. Bir düş olmalı! Harvey geçenlerde mutfakta siyah bir köpek gördü, ben de şimdi mutfakta bu adamı görüyorum. Mutlaka birazdan uyanacağım. Evet, öyle olacak.


...İnsanın kendi dört duvarı arasında güvende olduğu kuruntusu, diye düşündü ürpererek. Buna inanmasanız iyi olur.


... Geçmiş geleceğe destek olur, diye düşündü adam...


... ''Yaşayanlar ondan ders çıkarmayacaklarsa ölümün başka ne anlamı olabilir ki? ''  





PEGASUS YAYINLARI

Çeviren: Regaip Minareci
Mart 2016
352 Sayfa