Sanırım 2015 'in bloga yazılması gereken son kitabı Pijamalılar. 116 ve son kitabımla , geçen seneki sayımın epey altında kaldım. Akşama doğru senelik bilançomu yayınlarım umarım.
Rıfat Ilgaz'ın Pijamalılar (Bizim Koğuş) adıyla İlhan ve Turhan Selçuk'un çıkardığı Dolmuş mizah dergisinde yayımlanan bu eseri, daha o günlerde gereken ilgiyi görmüştür. Bu eser, yaşamak için direnen yüzlerce hastanın savaşının hem güldürüsü hem dramıdır ve yazınsal tür olarak dünya yazınında az rastlanır bir niteliktedir. Eleştirmenlerin toplumsal yergi türüne örnek olarak verdikleri bu roman, ölümün bile gülünecek bir yanı olduğunu gösterir.
Tanıtım yazısında dediği gibi ölümün gülünecek bir yanı olduğunu gösterir ama bunu da yürek burkacak şekilde yapar. Gözlerimin dolduğu, burnumun direğinin sızladığı yerler oldu.Musluk Nuri, Mercimek Fahri, Tutuk Tahir, Rizeli Zeki, Nalbant Şevket, Baba Şükrü, Yengeç Ali... Hepsi bir şekilde hafızama işledi. Rıfat Ilgaz okumayı seviyorum. Okumadığım eserlerini de okurum umarım.
Ve son kitapla herkese bol kitaplı bir yıl dilerim.
... Bende bütün yetersizliklerin en kötüsü, parasal yetersizlik vardı.
ÇINAR YAYINLARI
Şubat 1984
198 Sayfa
Kastamonu Cide'lidir Rıfat Ilgaz ilk görev yerinm Kastamonu olunca bütün kitaplarını büyük bir merakla 1 ayda okumuştum . Hepsinde farklı bir tad vardır. Karartma Geceleri bir başkadır ama
YanıtlaSilVaktinde Hababam sınıfı serisini severek izlesemde an itibarı ile itici geliyor. Eskiden yorumsuzdum Kastamonu'ya gidip gelince neden mesafeli durduğumu hatırladım.
YanıtlaSilİsim karalama muhabbetine mesafeli durmaya çalışıyorum :(