4 Aralık 2015 Cuma

Okudum Bitti- 85 : Aynadaki Göz || Kezban Şahin Taysun





                              Bir sürü ödül almış yazarımız Kezban Şahin Taysun 'un okuduğum ilk ve şimdilik tek kitabı Aynadaki Göz. Yine geç kalınmış bir okuma olduğunu düşünüyorum, benim gibi öykü severseniz çok,çoook seveceksiniz. Henüz yazarın kalemiyle tanışmadıysanız çok şey kaybediyorsunuz.



'' Zamanı öğrendim. Yarıştım onunla. Zamanla yarışılamayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim. Evreni öğrendim. Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim. Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.''



     Kitabımız Mevlana 'nın bu güzel sözüyle giriş yapıyor. Birbirinden etkileyici, dokunaklı, anlam dolu on beş öykü içeriyor. Kadına, doğaya, sevgiye dair çok şey bulacağınız sayfa sayısı az ama etkisi çok bir kitap.


Kitapta bulunan öyküler :

Leyleklerin Göçü

Gül Güzeli

Aynadaki Göz

Zaman Yüklü Düş Vagonları

Saniye'nin Kayıp Güvercinleri

Gölgelerin Düşleri

Annemin Feneri ve Gözler

Kaldırıma Değen Düşler

Göz Maskeleri

Mutluluk Aşısı

Avcı Recep'in Aynalı Martini

Tüccar Pri

Pendik'te Bir Adsız Kahraman

Yaşamın Ayak İzi

Yitik Gezegenin Son Yaratığı




          Hepsi güzeldi ama sanırım en çok sevdiğim Tüccar Pri oldu.





                          Hem harika öyküler için hem de imzalı olarak okuyabildiğim için Kezban Şahin Taysun 'a çok teşekkür ederim. 







... Ah, yaşamak... Daha doğrusu yaşayabilmek; hastalığını bedeninde taşıyarak yaşamayı öğrenmek! İşte bunu, başına gelmeyen bilemez. Bir gün yaşamın üzerinize akbaba gibi çökerek sizi beklenmedik bir acıyla şaşırtacağını hiç kimse kestiremez.



... Yaşam, gün kurtarma ve bir boşluğu doldurma çabasıydı belki de... Ama doldurulamayan, boşlukta kalanlar da oluyordu. Zamanında yaşanmayanlar, bir gün en savunmasız anında bir hançere dönüşüp saplanırdı insanın yüreğine.
                            *Gül Güzeli






... Bir an mutlu yaşandığında ne kadar sonsuzdu.
                         * Aynadaki Göz






...  Keşke kimsesiz olmasaydı... Sığınabileceği bir kapı olsaydı... Yazgısını bir çırpıda silebilseydi, toz alır gibi.
                            *Gölgelerin Düşleri





... Ortalıkta sahiplerini arayan, pek çok kaybolmuş vicdan görüyorum. Biri babamın olmalı ama hangisi?
                            *Annemin Feneri ve Gözler






... Aslında şu bir gerçek ki, başlagıçta kimin ne olduğu anlaşılmıyor. Ancak zor günde öğreniyoruz; kim bir eşek kadar iyi bir dost olabilir? Ya da kim ardından, bir eşeğe hakaret ettirebilecek kadar hain?
                             *Tüccar Pri








YİTİK ÜLKE YAYINLARI

Mart 2014
120 Sayfa




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder