15 Nisan 2015 Çarşamba

Okudum Bitti- 42 : The 100 || 21. Gün || Kass Morgan






                            Herkese merhaba. Başlar başlamaz bitirdiğim ama hem tembellik hem ufak çaplı rahatsızlıklardan dolayı geciktirdiğim kitabımda buradayım. İlk kitap The 100 hakkındaki, dizi karakterlerini de paylaştığım yazım burada. Alıntılarım şurada. Vakti zamanında tur yapmıştık.



                           Severek, merakla okumuştum. Devamını da merakla bekliyordum. 21. Gün'den sonra daha da büyük bir merakla bekliyorum. Çünkü hemencecik bitti. Serinin tamamını okumadan, diziye bulaşmayacağım, farklı olduklarını duydum, detay araştırmıyorum, sürprizi kaçmasın. Önce kitap. ;) 


Olayları Wells, Bellamy , Clarke ve Glass 'in anlatımıyla okuyoruz. Yani sıkılmayacağınız garanti, hatta biraz kısa tutulmuş, her şey hop bitiveriyor. Yine de ilk kitaptan daha güzeldi. Kendi kendimi şaşırttım ama bu kitapta en çok Glass 'ı sevdim. Diğer bölümleri de severek, merakla okusam da aklım onda kalıyordu hep. Esas macera Dünya'da olmasına rağmen... Bu ilk iki kitabı giriş ve ısınma turları olarak görüp, esas bombayı , yani üçüncü kitabı çok büyük bir merakla bekliyorum. Türü seviyorsanız, bu seriyi de çok seveceksiniz. Olayları anlatıp, heyecanını kaçırmayacağım alın okuyun. Titanik batarken çalmaya devam eden müzisyenleri bile andım. Daha ne olsun. Zaten GO! Kitap kalplerimize taht kurdu. Çoktan kapakları, mıknatıslı tasarımları, göz yormayan puntolarıyla çok sevdiğim yayıncılardan oldular .








... Dünya'ya birer canlı kobay olarak gönderilmişlerdi. Gezegene, üç yüz yıl sonra ayak basan ilk insanlar onlardı.
     Yanılmışlardı.




... '' Kaç kişi öldü? Binlerce falan mı?''
Babası iç geçirdi. '' Daha çok milyarlarca.''
     ''Milyarlarca mı?'' Clarke ayağa kalkıp yıldızlarla dolu küçük, yuvarlak pencereye doğru sessizce yürüdü. ''Şimdi hepsi burada mı?''
Annesi yanına gidip elini Clarke'ın omzuna koydu. '' Ne demek istiyorsun?''
      '' Cennet'in yukarıda uzayda bir yerlerde olması gerekmiyor mu?''
Annesi Clarke'ın omuzlarını okşadı. ''Bence cennet nerede olduğunu hayal ediyorsak oradadır. Ben hep benimkinin Dünya'da olduğunu düşünmüşümdür.Ağaçlarla kaplı bir ormanda.''





... '' Seni seviyorum,'' dedi Glass. Luke'un onu duyamaması umurunda değildi. Biliyordu. Ne olursa olsun her zaman bilecekti.







GO! KİTAP
Çeviren: Arın Zengin
2015
312 Sayfa





2 yorum: