Okudum Bitti-27: Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler || Yalçın Tosun

                       Herkese merhaba. Yine kitaplar birikmeye başladı. İnstagram üzerinde gördüğüm #7gunde5kitap etkinliği sayesinde daha bir azimle okuyorum. Bu yarışma ya da iddialaşma değil , okumayı eğlenceli hale getirme. Okuma Şenliği gibi , bu tür kitaplı aktiviteler beni çok mutlu ediyor. İşte yani kısaca bu aralar okuma performansımdan memnunum, maşallah bana.


                       Kitaba dönecek olursam. Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler , Yalçın Tosun 'un ilk öykü kitabı.  Benimse okuduğum ikinci kitabı. İlk okuduğum kitabı Dokunma Dersleri idi. Çok sevmiştim. Yazısı burada.
Şimdi yazarken yine hoş bir tesadüfün farkına vardım. Dokunma Dersleri yazımı da geçen sene tam bugün yayınlamışım. Umarım Peruk Gibi Hüzünlü 2016 Mart 'a kadar beklemez. En kısa zamanda almayı planlıyorum. Bu arada Ankara Kitap Ağacı bu ay , sanırım 14 Mart 'ta Yalçın Tosun 'u tonuk ediyor. Katılmak isterseniz Pinuccias 'a  İnstagram üzerinden ulaşabilirsiniz. 


                        Kitap incecik, seksen yedi sayfa , toplam on altı etkileyici öykü içeriyor. Yani öyküler kısacık ama öyle dolu dolu , öyle karanlık ki , okuduğunuzdan çok hissettiriyor. Bazı öyküler karmaşık , iki karakterin de bakış açılarını içeriyor, hem de o kadar kısa sayfalar içinde. Bu bakımdan biraz da şaşırtıcı bir okuma oldu benim için, bitmesin istedim ama bir sonraki öyküyü merak etmeden duramadım da. Hüzünlendim, şaşırdım yani kısaca çok beğendim. Bence Yalçın Tosun benim gibi öykü severlere daha çok öykü yazsın biz de okuyalım.





... Bir sinir boşalması anından sonra kendinize geldiğinizde her şey daha dingin görünür ya, öyle bir zaman. Oysa bu evde geçmiş bir çocukluk ve gençlik vardı hesap vermem gereken. Yokuşta tıkanan yaşlılığım ise kapıya ancak ulaşmıştı. Hepimiz burada toplanacaktık demek.

                                                                  * Kereviz 



... On yedi yaşınızı hatırlayın. Âşık olmuş muydunuz siz de hayata? Nefret mi ediyordunuz ondan yoksa? Ben sümüklüböceklere bile hayrandım o zamanlar. Ne yapmam gerekiyorsa onu yapıyordum işte. Bir daha hiç o kadar özgür oldum mu bilmiyorum.

                                                                  * Kıpırtılı Bir Yorgan 



... Evlenme yaşı : Komikleme  ad tamlaması. Hayır baba. Evlenmeme yaşındayım ben. Hem sevmiyorum erkekleri. Kadınları çok sevdiğimden değil, yanlış anlamayın. Erkeklere özel bir garezim var. Aslında evlenmeliyim belki. Böylelikle en azından birinin hayatını zehir etmem garanti olur.

                                                                 * Pasta



... '' Kimseye , kendine bile tüm hayatını anlatmamalı insan. Çünkü bu kötülüğü hiç kimse hak etmiyor.''

                                                                 * Parkta



... Ve yeniden inanıyorum ki, bazen hiçbir şey güzel  geçmiş bir çocukluk kadar acı vermiyor.

                                                                * Unutmabeni Çiçekleri











                                                                YAPI KREDİ YAYINLARI
                                                                      5. Baskı Şubat 2014
                                                                                87 Sayfa