11 Ocak 2015 Pazar

Okudum Bitti -3 : Kimliksiz || Selvi Atıcı




                                                    

                                                 Herkese merhaba . 2014 sonlarında başlayan gribim , geçer gibi olup , yeniden hortladığı için okuma hızım yerlerde sürünüyor. Kimliksiz de Kış Okuma Şenliği için hiç okumadığım yerli, kadın yazar kategorisi için seçtiğim kitaptı. Hemen okunacak akıcılıktaydı ama öksürmekten , baş ağrısından ağır aksak okudum, bitirdim. Genel olarak sevdim de.



                                                   Çocukluğundan beri çeşitli zorluklarla mücadele etmek zorunda kalan, gördüğü şiddete dayanamayıp küçücük yaşta cinayet işleyip , hapise düşen Deryal 'in üzücü ama merak uyandıran hikayesi Kimliksiz. Kimliksiz çünkü , gerçekten kimliği yok .Yaşadığı zorlu hayat onu epey pis işlere bulaştırır ama Kayıp Şehir isimli mekanı temiz kalarak işletmeye devam eder. 


                                               
                                                   Burcu ile tanışmaları da genç kızın Deryal 'in barına gelmesiyle olur. Yüzeysel bir tanışma , çok farklı şeyler doğurur. Sürprizlerle ,acabalarla dolu ilerler hikaye ,kitapta sevmediğim  şey , karakter isimlerinin fazla, çok fazla geçmesiydi. Bir bölümde doksan küsür Deryal saydım ve pes ettim . Bu ufak detay da olmasaydı keşke.Bir de nahoş bir olay vardı , ondan sonra Deryal 'e de Burcu 'ya da beslediğim sempati sona erdi.  Ayrıca Adem ve Şirin 'i esas karakterlerden daha çok sevdim .:)







... Daha koğuşuna bile götürülmeden , adı konmuştu bir gardiyan tarafından : Kimliksiz...





... '' İlacı ne zaman aldın?'' diye sordu kız merakla.
    '' Sen uyuyordun.'' Suyla ilacı genç kıza uzattı. '' Dört saat sonra bir tane daha alacaksın.'' Genç kız ilaca kuşku dolu bir bakış atınca Deryal güldü.
     '' Nuri Alço'yla uzaktan yakından ilgim yok.''





... Hayat, onu küçük yaşta törpülemiş, bilemiş, karşısına çıkardığı her tecrübede bir heykeltıraş gibi ona şekil vermiş ve acımasızlığa sürüklemişti. 'Kimliksiz' kaderin bir eseriydi ve Deryal nasıl işlenmişse öyle davranmış ya da davranmak zorunda kalmıştı. Hayat ona nazik davranmamıştı ki ,  o tırnağını geçirdiği insanlara nazik davransın...





...Burcu bir anda başını geriye çekip ona dikkatle baktı. Fısıldayarak, '' Bana bir söz ver!'' dedi.
   Deryal eğilip onun boynuna dudaklarını değdirdi. Kızın kendisini yakan teninde hapsolmuşken, ''Ne istersen,'' dedi.
   '' Beni sevmekten asla vazgeçme.''













                                                                              MÜPTELÂ YAYINLARI 
                                                                                     Eylül 2014
                                                                                        510 Sayfa

3 yorum: