10 Eylül 2014 Çarşamba

Okudum Bitti - 111 : Çocuk Kalbi || Edmondo De Amicis





                                             Okuma Şenliği kategorilerinden biri okunan bir kitabın tekrar okunmasını gerektiriyordu. Çocuk Kalbi 'ni daha önce okumuştum ama kitaplığımda yoktu , hem yayınevini çok sevdiğim için , hem de Şeker Portakalı 'nın yanına koyarım , bakar bakar mutlu olurum diye almıştım Çocuk Kalbi 'ni -sanırım son kitap alışverişimde-.  Bu vesile ile de tekrar okudum , bitirdim. 



                                               Günlük tutmayı , okumayı çok seven bir çocuktum. Eskiden kalan alışkanlıkla bu kitabı  tekrar  büyük bir zevkle okudum. Çünkü kitap Enrico isimli küçük bir İtalyan çocuğun yaşadıklarını  günlük gibi anlatıyor. Zaten yazar kendi oğlunun günlüklerinden yararlanmış yazım aşamasında. Bütün çocukların okuyabileceği , hatta okuması gereken kitaplardan. Bol bol öğüt veren , iyiliğe teşvik eden , dürüstlük , yardımseverlik , vatan sevgisine değinen  ve çocukken ''okuduğum en güzel kitap '' dediğim benim için her daim  özel bir kitap. Enrico ' yu da arkadaşlarını da çok sevdim. Özellikle Garrone , Coretti  ve  Stardi ' yi . Stardi 'nin kitap aşkından etkilendim mi hatırlamıyorum ama o yaşlarda ben de kitaplarımı ciltlerdim , sonra da renklerine göre sıralardım. Sırt kısımlarına mini etiketler keser numaralar verir , bir deftere listelerdim , okuduklarımın yanına kalp çizerdim. Hey gidi günler. Şimdi ciltlemesem de benzer manyaklıklarım var. 






... Kitapların senin silahların , sınıfın birliğin , savaş alanın tüm dünya , zaferin ise insanlığın uygarlığıdır. 
   Ödlek bir asker olma sevgili Enrico.

                                               Baban




... Okul öncesi öğrencilerle uğraşmak gerçekten sabır işidir ; ihtiyarlar gibi dişleri dökülmüştür onların , r harfiyle v harfini aynı şekilde söylerler ; biri öksürür, ötekinin burnu kanar , kimi sıranın altında ayakkabısını kaybeder , kimi kalemin ucu battı diye sızlanır, kimi iki çizgili defter yerine tek çizgili almışım diye ağlama tutturur. 





... Annesine saygı gösteren caninin bile hâlâ onurlu bir yanı vardır, yüreğinde zarafet kırıntısı kalmıştır ama annesine hakaret eden , onu üzen kişi insanların en şanslısı bile olsa alçak bir yaratıktan başka bir şey sayılmaz. 

                                                


... Çalışırken edinilen kir , kir sayılmaz , tozdur , alçıdır, ne dersen odur ama pislik değildir. 
    Çalışmak kirletmez. 



... Sokağa saygı göster. Bir halkın eğitimi sokaktaki davranışlarından belli olur.








                                                     KIRMIZI KEDİ YAYINEVİ 

                                                     Çeviren : Eren Yücesan Cendey 
                                                            1. Baskı Mart 2014
                                                                   304 Sayfa

6 yorum:

  1. Kitabı çok önce okumuştum.Verdiği mesajlardan kesinlikle okunması gerektiği çok açık zaten :)))

    YanıtlaSil
  2. Ne güzel alışkanlıkların varmış rasmen kendini kütüphane moduna sokmuşun etiketlere numaralar, deftere kayıtlar :)

    YanıtlaSil
  3. Bugünlerde benim de çocukken okuduğum kitapları yeniden okuyasım var nedense :)
    Çocuk Kalbi, Pollyanna, Yaramaz Kızlar, Anneannem serisi, Demir Yolu Çocuklar...

    YanıtlaSil