Okudum Bitti -90 : Sinemam ve Ben || Türkan Şoray

                                                      Sinemam ve Ben 'i ilk çıktığından beri okumak için adeta çıldırıyordum ve geçenlerde alabildim. Arada kitaplığımı açıp hayran hayran bakıyordum. Okuma Şenliği için uygun bir kategori olunca bu vesileyle bu keyfi daha da ertelemeyeyim dedim. Bu kitap imzalı olsaydı sevinçten çıldırırdım heralde . :( Bir ara bloglarda imzalı olanları görünce , çok pis kıskandım ki Türkan Şoray 'ı çok ama çok severim. Her filmini defalarca izledim , izlerim. Keşke Kartal Tibet ile daha çok filmi olsaydı. Hazır Kartal Tibet demişken , keşke o da böyle bir çalışma yapsa , sevincim tavan yapardı.



   
                                                     Türkan Şoray 'ın çocukluğuna ,ailesine ,okul yıllarına , meşhur olma sürecine, sanatına, sinemasına ve Sultan olma sürecine bu dolu dolu kitabı okuyarak şahit olmak çok keyifliydi. Hem kendi ağızdan anlattığı , hem de birçok kişinin ona dair anılarıyla süslenmiş kitap. Zaafları , sorunları ,pişmanlıkları , yaşadığı zorluklarıyla Türkan Şoray ' a dair bu kadar çok şeyi birinci ağızdan öğrenmek harikaydı.  


                                                Kendi hayatını ilmek ilmek anlatırken Türkiye 'de sinemanın tarihini de anlatıyor. Sanki kitap okuyormuş gibi değil de bir söyleşi ortamında gibi hissettirerek anlatabilmeyi de başarmış güzel gözlü sultan. Bütün o sevdiğim , hayran olduğum filmlerin de ufak ufak hikayeleri harika ötesi fotoğraflarla işlenmiş. Kısaca iyi ki okudum diyorum . Türkan  Şoray 'ı çok seviyorum.

                        Bu arada kitabın sonunda Türkan Şoray sözlüğü diye bir bölüm var. Orada Türkan Şoray Göbeği isimli bir tatlı tarifi de verilmiş. Hiç üşenmedim yaptım :)


                           Bir de bu sözlüğe eklenmeyen bir Türkan Şoray göbeği daha var. Sadece benim hayal ürünüm değildir umarım. Çünkü çocukluğumun büyük bir kısmı ailemin işleri sebebiyle Van 'da geçti. Oradayken de memlekete geri dönünce de bir bu şekerlere (Kent bonbon şekerin sütlü olanı sanırım) de Türkan Şoray göbeği diyorduk.

                                                     Bence Türkan Şoray 'ın yanına en çok yakışan aktör Kartal Tibet 'ti ama sanırım Kartal Tibet 'in kamera önünü erken bırakması yüzlerce film arasında bu zevki yaşatacak azıcık film olmasına sebep oldu. 

                                         
                               Kadir İnanır ile de çok yakışıyorlar. Muhteşem ötesi bir film.

... '' Sevgi neydi ? Coşkun akan dere, sonbahar rüzgârıyla ürperen yapraklar, cama vurup  dağılan yağmur damlaları, bir yürek çarpıntısı... Sonunda Coşkun dere durulur, yapraklar kurur dökülür, yağmur diner, güneş çıkardı.  Sevgi neydi ? Sevgi sahip çıkan, dost, sıcak insan eli. İnsan emeğiydi. Sevgi iyilikti, sevgi emekti...''

                                               Vesikalı Yarim de benim için çok değerli filmlerden. 

                                                 ... ''Çok eskiden rastlaşacaktık.''

                                                    İzzet Günay çok şeker :)

                                                         Ve annemin yakışıklı Cüneyt Arkın 'ı. 

                           Kendi kitabı Fakir Gencin Hikayesi 'nde Türkan Şoray için :

''... Türkan Şoray 'ın gözlerine baktım.
    Müthiş bir an.
    O gözler göz değil, Gözistan 'dı. Bir ülkeydi. Memleketti, memleket türküsüydü. Uçsuz bucaksız yıldızlar yağmurlardı. Bereketli bahar çiçekleriydi.''  demiş.  
Kitap hakkındaki fikrim için tık tık 

                                                                    Görseller google'dan alıntıdır.


...  Baba tarafım Çerkez kökenli , Kabardey boyundan... Kuzey Kafkasya 'da Şoroğulları olarak anılırlarmış, Anadolu'ya gelince Şoray soyadını almışlar. Büyükbabam milli mücadele yıllarında Eyüp karargâhında yüzbaşıymış. Kılıcı bende , saklıyorum. Büyükbabamın annesinin adı Gayhan 'mış. Çok güzel bir isim.




... Sinema yazarı Engin Ayça 'nın da belirttiği gibi , Türk sinemasının bütününe Yeşilçam demiyoruz. 1950 'lerde başlayan ''Sinemacılar Dönemi'' 60'lı yıllarda altın çağını yaşamaya başlar. Yeşilçam sineması denilen bu dönem, 70'li yılların ortalarına kadar sürer. Bu dönemden sonra toplumsal değişimle birlikte Türk sineması da değişir.



... Zaman zaman karşılaştığım seyircilerim bana '' Sizin filmlerizdeki aşklar gibi aşk yaşamak isteriz'' dediklerinde; içimden '' ben de yaşamak isterim'' derim.




... Anne baba ayrılığının hüznünü, mutsuzluğunu yaşamış,o yıllardan sonra yoksulluğu tanımıştım. Bu duygulara, bu acılara yabancı değildim. Babam ayrıldığı yıl annem beş parasız kalmıştı. Ben 13-14 yaşlarındaydım. Annem çok istese de bana yeni bir şeyler alamıyordu.Okulda ders bitip zil çaldığında ben yerimden kalkmaz , sınıftan en son çıkardım. Arkadaşlarımın kalın, güzel paltoları vardı; benimse lacivert ,incecik bir ceketim... Onların paltolarını giyip çıkmalarını beklerdim. O incecik lacivert ceketle görüp beni küçümseyeceklerini düşünürdüm.



... Sinema , hayatı hissettirir. Hayatı tanıtır. Hayatın aynasıdır, bizi bize gösterir, eğiticidir.


... Safa Önal , Türk sinemasına çok şey vermiş, çok çalışkan ve üretken bir yazar. 395 çekilmiş film senaryosu yazarak Guinness  Rekorlar Kitabı'na giren Türk sinemasının beyin emekçisidir.



... Otelde kalıyorduk. Çekimler devam ediyordu.(Ferhat ile Şirin) Bir akşam bizi bir eve yemeğe davet ettiler. Gittiğimiz evde Özbekistan'ın tanınmış bir ozanı yöresel sazıyla beni hüzünlendiren bir şarkı söyledi. Sözleri hâlâ aklımdadır : '' Dünyada her şey benim deme 
                                                                         O şeyler dünyada kalacak sensiz
                                                                         Elinle koyduğun her eşyanın yerini
                                                                         Başka biri değiştirecek sensiz
                                                                         Sensiz yaşayamam diyen yârin
                                                                          Üç gün sonra gülebilecek sensiz...''

                                                                Bu da kitaptan bir kare.

                                                               

                                                               NTV YAYINLARI

                                                                         3. Baskı
                                                                     Ocak 2012
                                                                      392  Sayfa