26 Mart 2014 Çarşamba

Okudum Bitti - 35 : Oteller Kitabı || Ferhan Şensoy






                                     Okuma Şenliği için kitaplığımda en uzun süredir bekleyen kitaplardan seçtim Oteller Kitabı 'nı.  Daha önce okumadığıma çok pişman oldum. Çok eğlenceli , akıcı, tam Ferhan Şensoy 'luk bir kitaptı.

                                         

                                  Ferhan Şensoy 'un genellikle turne için gittiği şehirlerde (bazen yurtiçi bazen yurtdışında) kaldığı otellere dair ince gözlemlerini , günlük okumuş gibi keyifle okudum. Arada ufak çaplı argolar içeren , samimi yazılmış ama Ferhan Şensoy 'un -bence- biraz sert tavrından da nasibini almış bir kitap. Eski eşi ( o zamanlar eski değil ) Derya Baykal ile yaptığı yolculukların , alışverişlerin detaylarını , çocuklarına duyduğu özlemi okumak çok sıcak ve samimi geldi.  Poşet poşet kitap aldığı Paris turlarını da kıskanmadım desem yalan olur. Çok geç kalmış olabilirim ama Ferhan Şensoy 'un diğer kitaplarını da okumak istiyorum.





... Teşekkür ettim Egemen 'e, İngiltere 'den bir isteği olup olmadığını sordum. Sağ salim gidip gelmemi diledi. Sağ gitmenin çok salim olmadığını, sol salim gitmeyi ve aynı ideolojik görüşle geri dönmeyi şavulladığımı söyledim.
                                     
                                                                         -  Hotel Lily




...   - Yarı açık Lero Cezaevi de denilebilir buraya !

diye homurdandım.

      - Al sana Dubrovnik , yeryüzünde  arıyorsan cenneti!

dedi karım. 
    
      - Bu geceyi Bernard Shaw 'un annesinin kulaklarını çınlatarak burada geçirmek zorundayız. Yarın sabah başka bir otel buluruz .

dedim.

                                                                     - Bombalanmamış Dubrovnik





... Bir şiirin adı lokantanın adı olabiliyor, bu da kenarda güzel kalmış bir şeyi bu çok ibne Paris 'in.

                                                                   - Paris'te Ferhangi Şeyler




... Panayırda , akrobasi, dans ve cambazlık gösterilerinin arasına tiyatro ilk kez 1690 'larda girmiş , giderek sakıncalı bulunarak, önce 1703 'de uzun ve konulu oyunlar yasaklanarak , yalnızca bağımsız skeçlere izin verilmiş, ancak oynanan bağımsız skeçler arasında ilişkiler olduğu tespit edilerek , 1704 'de bu ve benzeri skeçler yasaklanmış , bununla da doyuma ulaşamamış ki , 22 Şubat 1704 'de diyalog yasaklanmış. Panayırcılar hemen diyalogsuz bir tiyatro biçimi bulmuşlar: bir tek oyuncunun konuştuğu tiyatro! Ortada bir diyalog yok , adam kendi kendine konuşuyor. Monolog böylece icad olunmuş. O da yasaklanınca 1710 'da bir oyuncu sahnede cebinden katlanmış bir karton çıkarıp , üstünde yazılı cümleyi seyirciye göstermiş. Bunu bir teknik olarak Lesage geliştirmiş ve kullanmış. Pantomim de bu yasaklardan doğmuş. Hep merak ederdim insanoğlunun dili varken neden bu dilsiz tiyatroyu icadettiğini.

                                                            - Hotel Lily






                                 
                                                       ORTAOYUNCULAR YAYINLARI
   
                                                               5. BASIM ŞUBAT 1998

                                                                       434 SAYFA




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder