Okudum Bitti :108 - İnsancıklar - Dostoyevski

Yine okuma hızımın taban yaptığı günlerdeyim, biraz yorgun biraz yoğunum, İnsancıklar'ı yeni bitirebildim , şimdiye kadar okumamıştım, Dostoyevski'nin ilk eseri.

Benim okuduğum Varlık Yayınları'nın Eylül  1969 basımı ve bu kadar eski olmasına rağmen sayfalarını mektup/ zarf açacağıyla ben açtım, değişik bir duygu oldu benim için.

Okuması kolay,zevkli bir kitaptı.Makar Devuşkin ve Varvara  Alekseyevna-Dobroselova-

arasında olan mektuplardan oluşuyor,yani aslında pek bir olay yok ,daha çok durum. İki insanın yaşadığı zorluklardan hareketle dönemin Rusya'sına kısmen ayna tutuyor denilebilir.Kitabın ismi içeriğine çok uygun.

Yalnız okurken beni fazlasıyla sinir eden bir nokta oldu ; erkek kahramanımız (Devuşkin) her mektubunda en az bir kere ' Anacığım' la başlayan ya da biten cümleler kullanıyor. Büyük ihtimalle çeviridendir.Anacığım ne ya , Yavrum bile dese daha iyi. Bu kelime yüzünden okurken sürekli, en sevdiğim çizgi film karakterlerinden olan Kaptan Mağara adamının berbat seslendirmesi geldi aklıma , 'Kaptan mağara adamı geliyooooor anacığım' şeklinde.Yeri gelmişken Nihal Yalaza Taluy çevirisi.5.Baskı

Arka kapak tanıtımına da bakalım ;

Dostoyevski'nin ilk romanı olan İnsancıklar, zamanın ünlü eleştirmeni Bielinski'yi hayran etmesine rağmen uzun zaman Rusya'da bile dikkati çekmeden kalmış , değeri ancak sürgünden dönüşünden sonra meydana çıkarak dünyanın her yerinde milyonlara okura gözyaşları döktürmüştür.

 Dostoyevski başlıca teması acımak olan büyük eserinin temelini bu küçük romanla atmış ve insanları sevme ve onlara acıma duygusuna son romanına kadar sadık kalmıştır.

Herkese keyifli okumalar.